뜻

1. 불복종, 반항

1. unwillingness to hear, disobedience

유사 형태

• παρακαλῶν (168)
• παρακαλεῖν (158)
• παράκειται (75)
• παρακαλεῖ (64)
• Παρακαλῶ (56)
• παράκλησιν (46)
• παρακλήσει (20)
• παράκλησις (17)
• παράκοιτις (16)
• παράκοιτιν (15)
• παρακαλεῖς (14)
• παρακινεῖν (14)
• παρακάλει (9)
• παρακοῦσαι (9)
• παρακούειν (8)
• παρακούσας (8)
• παρακλίνας (7)
• παρακαλῇ (7)
• παρακαλῶσι (6)
• παρακύψας (5)
• παρακελεύῃ (5)
• παράκλητος (4)
• παρακοίτι (4)
• παρακαλέσω (4)
• παρακούσῃ (4)
• παρακαλῆτε (3)
• παρακοίτῃ (3)
• παρακλιδὸν (3)
• παρακαλέσῃ (3)
• παρακούων (3)
• παρακινοῦν (3)
• παρακλιδόν (3)
• παρακμάζει (3)
• παρακινεῖ (2)
• παρακύπτων (2)
• παράκλησίς (2)
• παρακλίνει (2)
• παρακοῦσαί (2)
• παρακμάσῃ (2)
• παρακόψαι (2)
• παρακτίαν (2)
• παρακύψαι (2)
• παρακοίτης (2)
• παρακοπὴν (2)
• παρακέεται (2)
• παρακοπὴ (2)
• παρακαλοῦν (2)
• παρακμάσαι (2)
• παρακοπά (2)
• παρακοπῆς (2)
• παρακούει (2)
• παρακοίτην (2)
• παρακροτεῖ (2)
• παρακύψασα (2)
• παρακοίτας (2)
• παράκοιτοι (2)
• παρακαλοῦ (1)
• παρακαθέζῃ (1)
• παρακληθῇς (1)
• παρακλύῃς (1)
• παρακόφας (1)
• παρακονᾷ (1)
• παρακοπήν (1)
• παρακόσμως (1)
• παρακούσῃς (1)
• παρακρούσῃ (1)
• παρακέηται (1)
• παρακήκοα (1)
• παρακλέψας (1)
• παρακμῇ (1)
• παρακολλᾷν (1)
• παρακοπή (1)
• παρακόπτοι (1)
• παράκρημνα (1)
• παράκυφθ (1)
• παρακαίρια (1)
• παρακαλοῦς (1)
• παρακάτθεο (1)
• παρακινῇ (1)
• παρακοῆς (1)
• παρακοπὰ (1)
• παράκοποι (1)
• παρακαλοίη (1)
• παρακαθεὶς (1)
• παράκειθ (1)
• παρακηκοὼς (1)
• παρακληθῇ (1)
• παράκλητον (1)
• παρακλίτην (1)
• παρακοάς (1)
• παρακόμιζ (1)
• παρακοπῶν (1)
• παρακρούοι (1)
• παρακύπτι (1)
• παρακύψῃ (1)
• παράκαιρος (1)
• παρακαλῇς (1)
• παρακέοιτο (1)
• παρακινῶν (1)
• παρακμάζον (1)
• παρακοιτεῖ (1)
• παράκοιτοί (1)
• παράκοπος (1)
• παρακρατῇ (1)
• παρακτίους (1)
• παρακύψαντ (1)
• παρακάειν (1)
• παρακατιὼν (1)
• παράκειταί (1)
• παρακλήτων (1)
• παρακοήν (1)
• παράκτια (1)
• παρακῦψαι (1)
• παρακαλοῖ (1)
• παρακαθ (1)
• παρακείμεν (1)
• παρακήκοε (1)
• παρακληθὲν (1)
• παράκλητοι (1)
• παρακλίνῃ (1)
• παρακμὴν (1)
• παρακομιδὴ (1)
• παρακοπῇ (1)
• παρακόπῳ (1)
• παρακύπτει (1)
• παράκαιρον (1)
• παρακέαται (1)
• παρακέοιτ (1)
• παράκλησίν (1)
• παρακοπαὶ (1)
• παράκοπον (1)
• παρακούεις (1)
• παρακράτει (1)
• παράκτιοι (1)
• παρακύψαν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.