뜻

1. the point at which the prime is past, abatement

예문

• διὸ καὶ δῆλόν ἐστιν οὐ παρακμῇ τινι δι ἡλικίαν τὸ θυμοειδὲς οὐδ αὐτομάτως ἀπομαραινόμενον, ἀλλ ὑπὸ λόγων τινῶν χρηστῶν θεραπευόμενον. (Plutarch, De cohibenda ira, section 1 2:3)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 1 2:3)

• οἰόμενος τῷ δοκοῦντι καταλύειν Ἀννίβαν χρόνῳ πρότερον ἐκτριβεῖσαν ὑπ ἐκείνου λήσεσθαι τὴν Ἰταλίαν, καὶ τὸν Φάβιον ἀεὶ τῆς ἀσφαλείας ἐχόμενον οὐ καλῶς ἔχειν ἰᾶσθαι τὸ νόσημα τῆς πατρίδος, περιμένοντα τῇ ῥώμῃ μαραινομένῃ συναποσβῆναι τὸν πόλεμον, ὥσπερ ἰατρῶν τοὺς ἀτόλμους καὶ δειλοὺς πρὸς τὰ βοηθήματα, τῆς νόσου παρακμὴν τὴν τῆς δυνάμεως ἐξανάλωσιν ἡγουμένους: (Plutarch, Marcellus, chapter 24 2:1)

  (플루타르코스, Marcellus, chapter 24 2:1)

유사 형태

• παρακαλῶν (168)
• παρακαλεῖν (158)
• παράκειται (75)
• παρακαλεῖ (64)
• Παρακαλῶ (56)
• παράκλησιν (46)
• παρακλήσει (20)
• παράκλησις (17)
• παράκοιτις (16)
• παράκοιτιν (15)
• παρακινεῖν (14)
• παρακαλεῖς (14)
• παρακάλει (9)
• παρακοῦσαι (9)
• παρακούσας (8)
• παρακούειν (8)
• παρακαλῇ (7)
• παρακλίνας (7)
• παρακαλῶσι (6)
• παρακύψας (5)
• παρακελεύῃ (5)
• παράκλητος (4)
• παρακοίτι (4)
• παρακαλέσω (4)
• παρακούσῃ (4)
• παρακαλέσῃ (3)
• παρακούων (3)
• παρακινοῦν (3)
• παρακλιδόν (3)
• παρακμάζει (3)
• παρακαλῆτε (3)
• παρακοίτῃ (3)
• παρακλιδὸν (3)
• παρακαλοῦν (2)
• παρακμάσαι (2)
• παρακοπά (2)
• παρακοπῆς (2)
• παρακούει (2)
• παρακοίτην (2)
• παρακροτεῖ (2)
• παρακύψασα (2)
• παρακοίτας (2)
• παράκοιτοι (2)
• παρακινεῖ (2)
• παρακύπτων (2)
• παράκλησίς (2)
• παρακλίνει (2)
• παρακοῦσαί (2)
• παρακμάσῃ (2)
• παρακόψαι (2)
• παρακτίαν (2)
• παρακύψαι (2)
• παρακοίτης (2)
• παρακοπὴν (2)
• παρακέεται (2)
• παρακοπὴ (2)
• παρακάειν (1)
• παρακατιὼν (1)
• παράκειταί (1)
• παρακλήτων (1)
• παρακοήν (1)
• παράκτια (1)
• παρακῦψαι (1)
• παρακαλοῖ (1)
• παρακαθ (1)
• παρακείμεν (1)
• παρακήκοε (1)
• παρακληθὲν (1)
• παράκλητοι (1)
• παρακλίνῃ (1)
• παρακμὴν (1)
• παρακομιδὴ (1)
• παρακοπῇ (1)
• παρακόπῳ (1)
• παρακύπτει (1)
• παράκαιρον (1)
• παρακέαται (1)
• παρακέοιτ (1)
• παράκλησίν (1)
• παρακοπαὶ (1)
• παράκοπον (1)
• παρακούεις (1)
• παρακράτει (1)
• παράκτιοι (1)
• παρακύψαν (1)
• παρακαλοῦ (1)
• παρακαθέζῃ (1)
• παρακληθῇς (1)
• παρακλύῃς (1)
• παρακόφας (1)
• παρακονᾷ (1)
• παρακοπήν (1)
• παρακόσμως (1)
• παρακούσῃς (1)
• παρακρούσῃ (1)
• παρακέηται (1)
• παρακήκοα (1)
• παρακλέψας (1)
• παρακμῇ (1)
• παρακολλᾷν (1)
• παρακοπή (1)
• παρακόπτοι (1)
• παράκρημνα (1)
• παράκυφθ (1)
• παρακαίρια (1)
• παρακαλοῦς (1)
• παρακάτθεο (1)
• παρακινῇ (1)
• παρακοῆς (1)
• παρακοπὰ (1)
• παράκοποι (1)
• παρακαλοίη (1)
• παρακαθεὶς (1)
• παράκειθ (1)
• παρακηκοὼς (1)
• παρακληθῇ (1)
• παράκλητον (1)
• παρακλίτην (1)
• παρακοάς (1)
• παρακόμιζ (1)
• παρακοπῶν (1)
• παρακρούοι (1)
• παρακύπτι (1)
• παρακύψῃ (1)
• παράκαιρος (1)
• παρακαλῇς (1)
• παρακέοιτο (1)
• παρακινῶν (1)
• παρακμάζον (1)
• παρακοιτεῖ (1)
• παράκοιτοί (1)
• παράκοπος (1)
• παρακρατῇ (1)
• παρακτίους (1)
• παρακύψαντ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.