Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παρακμάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παρακμάζω παρακμάσω παρήκμακα

Structure: παρ (Prefix) + ἀκμάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be past the prime

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακμάζω παρακμάζεις παρακμάζει
Dual παρακμάζετον παρακμάζετον
Plural παρακμάζομεν παρακμάζετε παρακμάζουσιν*
SubjunctiveSingular παρακμάζω παρακμάζῃς παρακμάζῃ
Dual παρακμάζητον παρακμάζητον
Plural παρακμάζωμεν παρακμάζητε παρακμάζωσιν*
OptativeSingular παρακμάζοιμι παρακμάζοις παρακμάζοι
Dual παρακμάζοιτον παρακμαζοίτην
Plural παρακμάζοιμεν παρακμάζοιτε παρακμάζοιεν
ImperativeSingular παράκμαζε παρακμαζέτω
Dual παρακμάζετον παρακμαζέτων
Plural παρακμάζετε παρακμαζόντων, παρακμαζέτωσαν
Infinitive παρακμάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακμαζων παρακμαζοντος παρακμαζουσα παρακμαζουσης παρακμαζον παρακμαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακμάζομαι παρακμάζει, παρακμάζῃ παρακμάζεται
Dual παρακμάζεσθον παρακμάζεσθον
Plural παρακμαζόμεθα παρακμάζεσθε παρακμάζονται
SubjunctiveSingular παρακμάζωμαι παρακμάζῃ παρακμάζηται
Dual παρακμάζησθον παρακμάζησθον
Plural παρακμαζώμεθα παρακμάζησθε παρακμάζωνται
OptativeSingular παρακμαζοίμην παρακμάζοιο παρακμάζοιτο
Dual παρακμάζοισθον παρακμαζοίσθην
Plural παρακμαζοίμεθα παρακμάζοισθε παρακμάζοιντο
ImperativeSingular παρακμάζου παρακμαζέσθω
Dual παρακμάζεσθον παρακμαζέσθων
Plural παρακμάζεσθε παρακμαζέσθων, παρακμαζέσθωσαν
Infinitive παρακμάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακμαζομενος παρακμαζομενου παρακμαζομενη παρακμαζομενης παρακμαζομενον παρακμαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακμάσω παρακμάσεις παρακμάσει
Dual παρακμάσετον παρακμάσετον
Plural παρακμάσομεν παρακμάσετε παρακμάσουσιν*
OptativeSingular παρακμάσοιμι παρακμάσοις παρακμάσοι
Dual παρακμάσοιτον παρακμασοίτην
Plural παρακμάσοιμεν παρακμάσοιτε παρακμάσοιεν
Infinitive παρακμάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακμασων παρακμασοντος παρακμασουσα παρακμασουσης παρακμασον παρακμασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακμάσομαι παρακμάσει, παρακμάσῃ παρακμάσεται
Dual παρακμάσεσθον παρακμάσεσθον
Plural παρακμασόμεθα παρακμάσεσθε παρακμάσονται
OptativeSingular παρακμασοίμην παρακμάσοιο παρακμάσοιτο
Dual παρακμάσοισθον παρακμασοίσθην
Plural παρακμασοίμεθα παρακμάσοισθε παρακμάσοιντο
Infinitive παρακμάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακμασομενος παρακμασομενου παρακμασομενη παρακμασομενης παρακμασομενον παρακμασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρῆκμαζον παρῆκμαζες παρῆκμαζεν*
Dual παρήκμαζετον παρηκμᾶζετην
Plural παρήκμαζομεν παρήκμαζετε παρῆκμαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρηκμᾶζομην παρήκμαζου παρήκμαζετο
Dual παρήκμαζεσθον παρηκμᾶζεσθην
Plural παρηκμᾶζομεθα παρήκμαζεσθε παρήκμαζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Θυγάτηρ πατρὶ ἀπόκρυφοσ ἀγρυπνία, καὶ ἡ μέριμνα αὐτῆσ ἀφιστᾷ ὕπνον. ἐν νεότητι αὐτῆσ μήποτε παρακμάσῃ, καὶ συνῳκηκυῖα μήποτε μισηθῇ. (Septuagint, Liber Sirach 42:9)
  • καὶ διέτριβον ἐν Ἀντίῳ τὸ πρῶτον ὡσ, ὅταν παρακμάσῃ καὶ μαρανθῇ τὸ τῆσ ὀργῆσ, αὖθισ εἰσ Ῥώμην κατιόντεσ. (Plutarch, Brutus, chapter 21 1:2)

Synonyms

  1. to be past the prime

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION