Ancient Greek-English Dictionary Language

παρακῑνέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παρακῑνέω παρακῑνήσω

Structure: παρα (Prefix) + κῑνέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to move aside, disturb, to raise troubles, enter into plots, to be violently incited
  2. to be disturbed, to shift one's ground
  3. to be highly excited, out of his senses

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακῑνῶ παρακῑνεῖς παρακῑνεῖ
Dual παρακῑνεῖτον παρακῑνεῖτον
Plural παρακῑνοῦμεν παρακῑνεῖτε παρακῑνοῦσιν*
SubjunctiveSingular παρακῑνῶ παρακῑνῇς παρακῑνῇ
Dual παρακῑνῆτον παρακῑνῆτον
Plural παρακῑνῶμεν παρακῑνῆτε παρακῑνῶσιν*
OptativeSingular παρακῑνοῖμι παρακῑνοῖς παρακῑνοῖ
Dual παρακῑνοῖτον παρακῑνοίτην
Plural παρακῑνοῖμεν παρακῑνοῖτε παρακῑνοῖεν
ImperativeSingular παρακῑ́νει παρακῑνείτω
Dual παρακῑνεῖτον παρακῑνείτων
Plural παρακῑνεῖτε παρακῑνούντων, παρακῑνείτωσαν
Infinitive παρακῑνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακῑνων παρακῑνουντος παρακῑνουσα παρακῑνουσης παρακῑνουν παρακῑνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακῑνοῦμαι παρακῑνεῖ, παρακῑνῇ παρακῑνεῖται
Dual παρακῑνεῖσθον παρακῑνεῖσθον
Plural παρακῑνούμεθα παρακῑνεῖσθε παρακῑνοῦνται
SubjunctiveSingular παρακῑνῶμαι παρακῑνῇ παρακῑνῆται
Dual παρακῑνῆσθον παρακῑνῆσθον
Plural παρακῑνώμεθα παρακῑνῆσθε παρακῑνῶνται
OptativeSingular παρακῑνοίμην παρακῑνοῖο παρακῑνοῖτο
Dual παρακῑνοῖσθον παρακῑνοίσθην
Plural παρακῑνοίμεθα παρακῑνοῖσθε παρακῑνοῖντο
ImperativeSingular παρακῑνοῦ παρακῑνείσθω
Dual παρακῑνεῖσθον παρακῑνείσθων
Plural παρακῑνεῖσθε παρακῑνείσθων, παρακῑνείσθωσαν
Infinitive παρακῑνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακῑνουμενος παρακῑνουμενου παρακῑνουμενη παρακῑνουμενης παρακῑνουμενον παρακῑνουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακῑνήσω παρακῑνήσεις παρακῑνήσει
Dual παρακῑνήσετον παρακῑνήσετον
Plural παρακῑνήσομεν παρακῑνήσετε παρακῑνήσουσιν*
OptativeSingular παρακῑνήσοιμι παρακῑνήσοις παρακῑνήσοι
Dual παρακῑνήσοιτον παρακῑνησοίτην
Plural παρακῑνήσοιμεν παρακῑνήσοιτε παρακῑνήσοιεν
Infinitive παρακῑνήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακῑνησων παρακῑνησοντος παρακῑνησουσα παρακῑνησουσης παρακῑνησον παρακῑνησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρακῑνήσομαι παρακῑνήσει, παρακῑνήσῃ παρακῑνήσεται
Dual παρακῑνήσεσθον παρακῑνήσεσθον
Plural παρακῑνησόμεθα παρακῑνήσεσθε παρακῑνήσονται
OptativeSingular παρακῑνησοίμην παρακῑνήσοιο παρακῑνήσοιτο
Dual παρακῑνήσοισθον παρακῑνησοίσθην
Plural παρακῑνησοίμεθα παρακῑνήσοισθε παρακῑνήσοιντο
Infinitive παρακῑνήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρακῑνησομενος παρακῑνησομενου παρακῑνησομενη παρακῑνησομενης παρακῑνησομενον παρακῑνησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὥσπερ οὖν τῶν σιτίων ἔστιν ἃ μήθ’ αἵματι προσφύεται μήτε πνεύματι, μηδὲ νεύροισ τινὰ τόνον ἢ μυελοῖσ προστίθησιν, ἀλλ’ αἰδοῖα παρακινεῖ καὶ κοιλίαν ἐγείρει καὶ σάρκα ποιεῖ σαθρὰν καὶ ὕπουλον, οὕτωσ ὁ τοῦ· (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 20 3:1)
  • τελευταῖόσ μοι λόγοσ ἐστίν, ὅτι τῆσ Ἀλβανῶν πόλεωσ οὐθὲν ἔτι παρακινεῖ μέροσ τοῦ πολιτεύματοσ ὀκτωκαιδεκάτην ἤδη γενεὰν οἰκουμένησ καὶ πάντα ἐν κόσμῳ τὰ συνήθη καὶ πάτρια ἐπιτελούσησ, ἡ δ’ ὑμετέρα πόλισ ἀδιακόσμητόσ ἐστιν ἔτι καὶ ἀδιάτακτοσ, ἅτε νεόκτιστοσ οὖσα καὶ ἐκ πολλῶν συμφορητὸσ ἐθνῶν, ᾗ μακρῶν δεῖ χρόνων καὶ παθημάτων παντοδαπῶν, ἵνα καταρτισθῇ καὶ παύσηται ταραττομένη καὶ στασιάζουσα ὥσπερ νῦν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 10 10:1)

Synonyms

  1. to be disturbed

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION