παραφροσύνη
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
παραφροσύνη
Structure:
παραφροσυν
(Stem)
+
η
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὸ γὰρ τοσαύτασ παρελθόντα κοινὰσ καὶ δεδημοσιωμένασ γυναῖκασ ἐπὶ τὴν κατάκλειστον ὠθεῖσθαι καὶ πολυτελῆ, πολλάκισ ἂν οὕτω τύχῃ καὶ ἄμορφον οὖσαν, ὑπερβολὴ μανίασ καὶ παραφροσύνησ. (Plutarch, De curiositate, section 9 2:3)
- ἐπὶ τὴν κατάκλειστον ὠθεῖσθαι καὶ πολυτελῆ, πολλάκισ ἂν οὕτω τύχῃ καὶ ἄμορφον οὖσαν, ὑπερβολὴ μανίασ καὶ παραφροσύνησ. (Plutarch, De curiositate, section 9 9:1)
- ἡ δὲ πρὸσ ἀδελφόν, ᾧ θυσιῶν τε κοινωνεῖν ἀνάγκη καὶ ἱερῶν πατρῴων ὁμόταφόν τε γενέσθαι καί που σύνοικον ἢ γείτονα χωρίων, ἐν ὄμμασιν ἔχει τὸ λυπηρόν, ὑπομιμνήσκουσα καθ’ ἡμέραν τῆσ ἀνοίασ καὶ παραφροσύνησ, δι’ ἣν τὸ ἥδιστον καὶ συγγενέστατον πρόσωπον ἰδεῖν σκυθρωπότατον, ἥ τε προσφιλὴσ ἐκ νέων φωνὴ καὶ συνήθησ ἀκοῦσαι φοβερωτάτη γέγονε. (Plutarch, De fraterno amore, section 7 2:1)
- πατέρα δὲ ἢ μητέρα οὐχ ὅσιον ἡγοῦμαι προσβιάζεσθαι μὴ νόσῳ παραφροσύνησ ἐχομένουσ, ἐὰν δέ τινα καθεστῶτα ζῶσι βίον, ἑαυτοῖσ ἀρέσκοντα, ἐμοὶ δὲ μή, μήτε ἀπεχθάνεσθαι μάτην νουθετοῦντα μήτε δὴ κολακεύοντά γε ὑπηρετεῖν αὐτοῖσ, πληρώσεισ ἐπιθυμιῶν ἐκπορίζοντα ἃσ αὐτὸσ ἀσπαζόμενοσ οὐκ ἂν ἐθέλοιμι ζῆν. (Plato, Epistles, Letter 7 53:1)
- αἵματι δὲ καὶ νεκροῖσ πολλάκισ αἰσχύναντεσ τὸ βῆμα διεκρίθησαν, ἀναρχίᾳ τὴν πόλιν ὥσπερ ἀκυβέρνητον ναῦν ὑποφερομένην ἀπολιπόντεσ, ὥστε τοὺσ νοῦν ἔχοντασ ἀγαπᾶν εἰ πρὸσ μηδὲν αὐτοῖσ χεῖρον, ἀλλὰ μοναρχίαν ἐκ τοιαύτησ παραφροσύνησ καὶ τοσούτου κλύδωνοσ ἐκπεσεῖται τὰ πράγματα, πολλοὶ δὲ ἦσαν οἱ καὶ λέγειν ἐν μέσῳ τολμῶντεσ ἤδη πλὴν ὑπὸ μοναρχίασ ἀνήκεστον εἶναι τὴν πολιτείαν, καὶ τὸ φάρμακον τοῦτο χρῆναι τοῦ πρᾳοτάτου τῶν ἰατρῶν ἀνασχέσθαι προσφέροντοσ, ὑποδηλοῦντεσ τὸν Πομπήϊον. (Plutarch, Caesar, chapter 28 4:1)