Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Περὶ πνιγμοῦ α’ Περὶ παραφροσυνησ α’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. b'. QEOFRASTOS 10:16)
Ὁ δὲ Γαβίνιοσ τοιαῦτα τὰ κατὰ τὴν Συρίαν καταλαβὼν Ἀντίπατρον, συνετὸσ γὰρ ἦν, πέμπει πρὸσ τοὺσ νενοσηκότασ, εἰ παῦσαι δυνηθείη τῆσ παραφροσύνησ αὐτοὺσ καὶ πεῖσαι πρὸσ τὸν ἀμείνω λογισμὸν ἐπανελθεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 130:1)
Ταῦτα δὲ ἐν ἀρχῇσιν ἐπιφαινόμενα παραφροσύνησ δηλωτικά ἐστι σφοδρῆσ, καὶ ὡσ ἐπιτοπολὺ ἀποθνήσκουσιν‧ οἱ δὲ διαφεύγοντεσ, ἢ μετὰ ἀποστήματοσ, ἢ αἵματοσ Ῥύσιοσ ἐκ τῆσ Ῥινὸσ, ἢ πῦον παχὺ πτύσαντεσ διαφεύγουσιν, ἄλλωσ δὲ οὔ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 11.10)
πατέρα δὲ ἢ μητέρα οὐχ ὅσιον ἡγοῦμαι προσβιάζεσθαι μὴ νόσῳ παραφροσύνησ ἐχομένουσ, ἐὰν δέ τινα καθεστῶτα ζῶσι βίον, ἑαυτοῖσ ἀρέσκοντα, ἐμοὶ δὲ μή, μήτε ἀπεχθάνεσθαι μάτην νουθετοῦντα μήτε δὴ κολακεύοντά γε ὑπηρετεῖν αὐτοῖσ, πληρώσεισ ἐπιθυμιῶν ἐκπορίζοντα ἃσ αὐτὸσ ἀσπαζόμενοσ οὐκ ἂν ἐθέλοιμι ζῆν.
(플라톤, Epistles, Letter 7 53:1)
οὗτοσ ἄρξασ ἐφ’ ἡμῶν ἀπέκτεινε τὴν μητέρα καὶ μικρὸν ἐδέησεν ὑπὸ ἐμπληξίασ καὶ παραφροσύνησ ἀνατρέψαι τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν, πέμπτοσ ἀπὸ Ἀντωνίου κατ’ ἀριθμὸν διαδοχῆσ γενόμενοσ.
(플루타르코스, Antony, chapter 87 4:3)
αἵματι δὲ καὶ νεκροῖσ πολλάκισ αἰσχύναντεσ τὸ βῆμα διεκρίθησαν, ἀναρχίᾳ τὴν πόλιν ὥσπερ ἀκυβέρνητον ναῦν ὑποφερομένην ἀπολιπόντεσ, ὥστε τοὺσ νοῦν ἔχοντασ ἀγαπᾶν εἰ πρὸσ μηδὲν αὐτοῖσ χεῖρον, ἀλλὰ μοναρχίαν ἐκ τοιαύτησ παραφροσύνησ καὶ τοσούτου κλύδωνοσ ἐκπεσεῖται τὰ πράγματα, πολλοὶ δὲ ἦσαν οἱ καὶ λέγειν ἐν μέσῳ τολμῶντεσ ἤδη πλὴν ὑπὸ μοναρχίασ ἀνήκεστον εἶναι τὴν πολιτείαν, καὶ τὸ φάρμακον τοῦτο χρῆναι τοῦ πρᾳοτάτου τῶν ἰατρῶν ἀνασχέσθαι προσφέροντοσ, ὑποδηλοῦντεσ τὸν Πομπήϊον.
(플루타르코스, Caesar, chapter 28 4:1)
τὸ γὰρ τοσαύτασ παρελθόντα κοινὰσ καὶ δεδημοσιωμένασ γυναῖκασ ἐπὶ τὴν κατάκλειστον ὠθεῖσθαι καὶ πολυτελῆ, πολλάκισ ἂν οὕτω τύχῃ καὶ ἄμορφον οὖσαν, ὑπερβολὴ μανίασ καὶ παραφροσύνησ.
(플루타르코스, De curiositate, section 9 2:3)
ἐπὶ τὴν κατάκλειστον ὠθεῖσθαι καὶ πολυτελῆ, πολλάκισ ἂν οὕτω τύχῃ καὶ ἄμορφον οὖσαν, ὑπερβολὴ μανίασ καὶ παραφροσύνησ.
(플루타르코스, De curiositate, section 9 9:1)
ἡ δὲ πρὸσ ἀδελφόν, ᾧ θυσιῶν τε κοινωνεῖν ἀνάγκη καὶ ἱερῶν πατρῴων ὁμόταφόν τε γενέσθαι καί που σύνοικον ἢ γείτονα χωρίων, ἐν ὄμμασιν ἔχει τὸ λυπηρόν, ὑπομιμνήσκουσα καθ’ ἡμέραν τῆσ ἀνοίασ καὶ παραφροσύνησ, δι’ ἣν τὸ ἥδιστον καὶ συγγενέστατον πρόσωπον ἰδεῖν σκυθρωπότατον, ἥ τε προσφιλὴσ ἐκ νέων φωνὴ καὶ συνήθησ ἀκοῦσαι φοβερωτάτη γέγονε.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 7 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION