παμπήδην
Adverb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
παμπήδην
- ἢ τί πρὸσ τὰ τοιαῦτα δυσφημήματα λέγειν ἕξομεν, ὡσ θεὸσ μὲν αἰτίαν φύει βροτοῖσ, ὅταν κακῶσαι δῶμα παμπήδην θέλῃ καί τίσ τ’ ἂρ σφῶε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι; (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 14 4:2)
- Ζεύσ, ὃσ τ’ ἀνθρώπων ταμίησ πολέμοιο τέτυκται καὶ τὸ θεὸσ μὲν αἰτίαν φύει βροτοῖσ, ὅταν κακῶσαι δῶμα παμπήδην θέλῃ, ταῦτα δ’ ἢδη κατὰ δόξαν εἴρηται καὶ πίστιν αὐτῶν, ἣν ἔχουσιν ἀπάτην περὶ θεῶν καὶ ἄγνοιαν εἰσ ἡμᾶσ ἐκφερόντων καὶ μεταδιδόντων. (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 2 20:1)
- ὧδε παμπήδην δὲ λαὸσ πᾶσ κατέφθαρται δορί; (Aeschylus, Persians, episode, trochees 1:20)
- ἀλλά νιν περιπτυχεῖ φάρει καλύψω τῷδε παμπήδην, ἐπεὶ οὐδεὶσ ἄν, ὅστισ καὶ φίλοσ, τλαίη βλέπειν φυσῶντ’ ἄνω πρὸσ ῥῖνασ ἔκ τε φοινίασ πληγῆσ μελανθὲν αἷμ’ ἀπ’ οἰκείασ σφαγῆσ. (Sophocles, Ajax, choral, strophe 1 1:2)
- Οὐδένα παμπήδην ἀγαθὸν καὶ μέτριον ἄνδρα τῶν νῦν ἀνθρώπων ἠέλιοσ καθορᾷ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389342)