- παιδεραστήσ εἰμι καὶ σοφὸσ τὰ ἐρωτικά. (Lucian, Vitarum auctio, (no name) 15:7)
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 15:7)
- πάντωσ μὲν οὖν ὁ τοιοῦτοσ παιδεραστήσ τε καὶ φιλεραστὴσ γίγνεται, ἀεὶ τὸ συγγενὲσ ἀσπαζόμενοσ. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 164:2)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 164:2)
- ὅταν μὲν οὖν καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ ἐντύχῃ τῷ αὑτοῦ ἡμίσει καὶ ὁ παιδεραστὴσ καὶ ἄλλοσ πᾶσ, τότε καὶ θαυμαστὰ ἐκπλήττονται φιλίᾳ τε καὶ οἰκειότητι καὶ ἔρωτι, οὐκ ἐθέλοντεσ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν χωρίζεσθαι ἀλλήλων οὐδὲ σμικρὸν χρόνον. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 164:3)
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 164:3)
- Ἐπισθένησ δ’ ἦν τισ Ὀλύνθιοσ παιδεραστήσ, ὃσ ἰδὼν παῖδα καλὸν ἡβάσκοντα ἄρτι πέλτην ἔχοντα μέλλοντα ἀποθνῄσκειν, προσδραμὼν Ξενοφῶντα ἱκέτευε βοηθῆσαι παιδὶ καλῷ. (Xenophon, Anabasis, , chapter 4 9:1)
(크세노폰, Anabasis, , chapter 4 9:1)
- οὐδὲ εἰ μὴ θαυμασθήσομαι παρὰ τοῖσ πολλοῖσ, οὐδέν μοι διαφέρει, ἀλλ’ ὥσπερ ὁ φίλοινοσ οὐχ ἡγεῖται ζημίαν, εἰ μηδεὶσ αὐτῷ πίνοντι συνείσεται, καὶ ὁ παιδεραστὴσ καὶ ὁ φιλογύνησ οὐ πρὸσ τὴν ἑτέρων μαρτυρίαν τὴν ἐπιθυμίαν μετέρχονται, ἀλλὰ στέργουσιν ἂν ἔχωσιν οἷσ χαίρουσιν, οὕτω καὶ ἐγὼ λόγοισ συνὼν καὶ τούτοισ ἀνθ’ ἑτέρων χρώμενοσ τέρπομαι τὴν πρέπουσαν ἴσωσ μᾶλλον ἐλευθέρῳ τέρψιν καὶ ἡδονήν· (Aristides, Aelius, Orationes, 107:3)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 107:3)