뜻

1. 결실, 출산, 인내

1. a bearing, carrying
2. a being carried, riding

예문

• Καὶ ἀναγκάζονται κατὰ τὸν κενεῶνα καὶ κατὰ τὸ ἄρθρον τὸ ἐκπεπτωκὸσ κοῖλοι καὶ σκολιοὶ εἶναι‧ κατὰ δὲ τὸ ὑγιὲσ ἐσ τὸ ἔξω ὁ γλουτὸσ ἀναγκάζεται περιφερὴσ εἶναι‧ εἰ γάρ τισ ἔξω τῷ ποδὶ τοῦ ὑγιέοσ σκέλεοσ βαίνοι, ἀπωθοίη ἂν τὸ σῶμα τὸ ἄλλο ἐσ τὸ σιναρὸν σκέλοσ τὴν ὄχησιν ποιέεσθαι‧ τὸ δὲ σιναρὸν‧ οὐκ ἂν δύναιτο ὀχέειν‧ πῶσ γάρ; (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 52.2)

  (히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 52.2)

• οὐ γὰρ ὥσπερ ἡ γῆ κατὰ ἕξιν ἐσχημάτισται στερεὰ οὖσα, ὥστε καὶ κοιλάδασ ἔχειν συμμενούσασ καὶ ἀναστήματα, οὕτω καὶ τὸ ὕδωρ, ἀλλ’ αὐτῇ τῇ κατὰ τὸ βάροσ ῥοπῇ τὴν ὄχησιν ἐπὶ τῆσ γῆσ ποιεῖται καὶ τοιαύτην λαμβάνει τὴν ἐπιφάνειαν οἱάν ὁ Ἀρχιμήδησ φησιν. (Strabo, Geography, book 1, chapter 3 24:9)

  (스트라본, 지리학, book 1, chapter 3 24:9)

유사 형태

• ὀχήσεις (2)
• ὄχησιν (2)
• ὀχήσω (2)
• Ὀχησίου (1)
• ὀχήσονται (1)
• ὀχήσατο (1)
• ὄχησις (1)
• ὀχήσεως (1)
• ὀχῆς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.