Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁρκίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὁρκίζω ὁρκίσω

Structure: ὁρκίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make, swear, I adjure, by

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁρκίζω ὁρκίζεις ὁρκίζει
Dual ὁρκίζετον ὁρκίζετον
Plural ὁρκίζομεν ὁρκίζετε ὁρκίζουσιν*
SubjunctiveSingular ὁρκίζω ὁρκίζῃς ὁρκίζῃ
Dual ὁρκίζητον ὁρκίζητον
Plural ὁρκίζωμεν ὁρκίζητε ὁρκίζωσιν*
OptativeSingular ὁρκίζοιμι ὁρκίζοις ὁρκίζοι
Dual ὁρκίζοιτον ὁρκιζοίτην
Plural ὁρκίζοιμεν ὁρκίζοιτε ὁρκίζοιεν
ImperativeSingular ό̔ρκιζε ὁρκιζέτω
Dual ὁρκίζετον ὁρκιζέτων
Plural ὁρκίζετε ὁρκιζόντων, ὁρκιζέτωσαν
Infinitive ὁρκίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁρκιζων ὁρκιζοντος ὁρκιζουσα ὁρκιζουσης ὁρκιζον ὁρκιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁρκίζομαι ὁρκίζει, ὁρκίζῃ ὁρκίζεται
Dual ὁρκίζεσθον ὁρκίζεσθον
Plural ὁρκιζόμεθα ὁρκίζεσθε ὁρκίζονται
SubjunctiveSingular ὁρκίζωμαι ὁρκίζῃ ὁρκίζηται
Dual ὁρκίζησθον ὁρκίζησθον
Plural ὁρκιζώμεθα ὁρκίζησθε ὁρκίζωνται
OptativeSingular ὁρκιζοίμην ὁρκίζοιο ὁρκίζοιτο
Dual ὁρκίζοισθον ὁρκιζοίσθην
Plural ὁρκιζοίμεθα ὁρκίζοισθε ὁρκίζοιντο
ImperativeSingular ὁρκίζου ὁρκιζέσθω
Dual ὁρκίζεσθον ὁρκιζέσθων
Plural ὁρκίζεσθε ὁρκιζέσθων, ὁρκιζέσθωσαν
Infinitive ὁρκίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁρκιζομενος ὁρκιζομενου ὁρκιζομενη ὁρκιζομενης ὁρκιζομενον ὁρκιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁρκίσω ὁρκίσεις ὁρκίσει
Dual ὁρκίσετον ὁρκίσετον
Plural ὁρκίσομεν ὁρκίσετε ὁρκίσουσιν*
OptativeSingular ὁρκίσοιμι ὁρκίσοις ὁρκίσοι
Dual ὁρκίσοιτον ὁρκισοίτην
Plural ὁρκίσοιμεν ὁρκίσοιτε ὁρκίσοιεν
Infinitive ὁρκίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁρκισων ὁρκισοντος ὁρκισουσα ὁρκισουσης ὁρκισον ὁρκισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁρκίσομαι ὁρκίσει, ὁρκίσῃ ὁρκίσεται
Dual ὁρκίσεσθον ὁρκίσεσθον
Plural ὁρκισόμεθα ὁρκίσεσθε ὁρκίσονται
OptativeSingular ὁρκισοίμην ὁρκίσοιο ὁρκίσοιτο
Dual ὁρκίσοισθον ὁρκισοίσθην
Plural ὁρκισοίμεθα ὁρκίσοισθε ὁρκίσοιντο
Infinitive ὁρκίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁρκισομενος ὁρκισομενου ὁρκισομενη ὁρκισομενης ὁρκισομενον ὁρκισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ώ̔ρκιζον ώ̔ρκιζες ώ̔ρκιζεν*
Dual ὡρκίζετον ὡρκιζέτην
Plural ὡρκίζομεν ὡρκίζετε ώ̔ρκιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡρκιζόμην ὡρκίζου ὡρκίζετο
Dual ὡρκίζεσθον ὡρκιζέσθην
Plural ὡρκιζόμεθα ὡρκίζεσθε ὡρκίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. ποσάκισ ἐγὼ ὁρκίζω σε ὅπωσ λαλήσῃσ πρόσ με ἀλήθειαν ἐν ὀνόματι Κυρίου̣ (Septuagint, Liber I Regum 22:16)
  • καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. ποσάκισ ὁρκίζω σε ἵνα μὴ λαλήσῃσ πρόσ με πλὴν τὴν ἀλήθειαν ἐν ὀνόματι Κυρίου̣ (Septuagint, Liber II Paralipomenon 18:15)
  • καὶ δὴ ὁρκίζω ὑμᾶσ, ὦ Γαλιλαῖοι, μηδὲν ἐπικρύψασθαι τῆσ ἀληθείασ, λέγειν δ’ ἐπὶ τούτων ὡσ δικαστῶν, εἴ τι μὴ καλῶσ πέπρακται. (Flavius Josephus, 307:2)
  • ὁρκίζω δε τὸν θεόν, μή με βασανίσῃσ. (, chapter 4 52:1)
  • Ἐπεχείρησαν δέ τινεσ καὶ τῶν περιερχομένων Ιοὐδαίων ἐξορκισ̀τῶν ὀνομάζειν ἐπὶ τοὺσ ἔχοντασ τὰ πνεύματα τὰ πονηρὰ τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου Ιἠσοῦ λέγοντεσ Ὁρκίζω ὑμᾶσ τὸν Ιἠσοῦν ὃν Παῦλοσ κηρύσσει. (, chapter 19 13:1)

Synonyms

  1. to make

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION