Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀρίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀρίνω

Structure: ὀρίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: o)/rnumi

Sense

  1. to stir, raise, agitate, was stirred within him

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀρίνω ὀρίνεις ὀρίνει
Dual ὀρίνετον ὀρίνετον
Plural ὀρίνομεν ὀρίνετε ὀρίνουσιν*
SubjunctiveSingular ὀρίνω ὀρίνῃς ὀρίνῃ
Dual ὀρίνητον ὀρίνητον
Plural ὀρίνωμεν ὀρίνητε ὀρίνωσιν*
OptativeSingular ὀρίνοιμι ὀρίνοις ὀρίνοι
Dual ὀρίνοιτον ὀρινοίτην
Plural ὀρίνοιμεν ὀρίνοιτε ὀρίνοιεν
ImperativeSingular ό̓ρινε ὀρινέτω
Dual ὀρίνετον ὀρινέτων
Plural ὀρίνετε ὀρινόντων, ὀρινέτωσαν
Infinitive ὀρίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρινων ὀρινοντος ὀρινουσα ὀρινουσης ὀρινον ὀρινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀρίνομαι ὀρίνει, ὀρίνῃ ὀρίνεται
Dual ὀρίνεσθον ὀρίνεσθον
Plural ὀρινόμεθα ὀρίνεσθε ὀρίνονται
SubjunctiveSingular ὀρίνωμαι ὀρίνῃ ὀρίνηται
Dual ὀρίνησθον ὀρίνησθον
Plural ὀρινώμεθα ὀρίνησθε ὀρίνωνται
OptativeSingular ὀρινοίμην ὀρίνοιο ὀρίνοιτο
Dual ὀρίνοισθον ὀρινοίσθην
Plural ὀρινοίμεθα ὀρίνοισθε ὀρίνοιντο
ImperativeSingular ὀρίνου ὀρινέσθω
Dual ὀρίνεσθον ὀρινέσθων
Plural ὀρίνεσθε ὀρινέσθων, ὀρινέσθωσαν
Infinitive ὀρίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀρινομενος ὀρινομενου ὀρινομενη ὀρινομενης ὀρινομενον ὀρινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῖα βαρυζήλοισιν Ἔρισ πληγῇσι δαμεῖσα πλάζετο μαστεύουσα, θεῶν πῶσ δαῖτασ ὀρίνοι. (Colluthus, Rape of Helen, book 119)
  • τῶν δ’ ὠρίνετο θυμὸσ ἐνὶ στήθεσσι φίλοισι· (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 35:1)
  • ὀιστεύεισ δ’ ἅτε Τεῦκροσ, ἀλλ’ οὔ τοι νόθον ἦμαρ ἔχεισ δ’ ἐρικυδέα μορφήν, τὴν Ἀγαμεμνονέην, ἀλλ’ οὐ φρένασ οἶνοσ ὀρίνει· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 92)
  • εἴτε σε μισθοφόρουσ ἐπὶ μαχλάδασ οἶστροσ ὀρίνει, λήψῃ, κοὐ δώσεισ, ἐνθάδε λουσάμενοσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 6222)
  • Ἴρῳ δὲ κακῶσ ὠρίνετο θυμόσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 6:8)
  • τίσ δ’ οἶδ’ εἴ κέν οἱ σὺν δαίμονι θυμὸν ὀρίνω παρειπών; (Homer, Iliad, Book 15 43:6)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION