Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁμοχρονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὁμοχρονέω ὁμοχρονήσω

Structure: ὁμοχρονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from o(mo/xronos

Sense

  1. to keep time with, to keep time

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμοχρονῶ ὁμοχρονεῖς ὁμοχρονεῖ
Dual ὁμοχρονεῖτον ὁμοχρονεῖτον
Plural ὁμοχρονοῦμεν ὁμοχρονεῖτε ὁμοχρονοῦσιν*
SubjunctiveSingular ὁμοχρονῶ ὁμοχρονῇς ὁμοχρονῇ
Dual ὁμοχρονῆτον ὁμοχρονῆτον
Plural ὁμοχρονῶμεν ὁμοχρονῆτε ὁμοχρονῶσιν*
OptativeSingular ὁμοχρονοῖμι ὁμοχρονοῖς ὁμοχρονοῖ
Dual ὁμοχρονοῖτον ὁμοχρονοίτην
Plural ὁμοχρονοῖμεν ὁμοχρονοῖτε ὁμοχρονοῖεν
ImperativeSingular ὁμοχρόνει ὁμοχρονείτω
Dual ὁμοχρονεῖτον ὁμοχρονείτων
Plural ὁμοχρονεῖτε ὁμοχρονούντων, ὁμοχρονείτωσαν
Infinitive ὁμοχρονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμοχρονων ὁμοχρονουντος ὁμοχρονουσα ὁμοχρονουσης ὁμοχρονουν ὁμοχρονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμοχρονοῦμαι ὁμοχρονεῖ, ὁμοχρονῇ ὁμοχρονεῖται
Dual ὁμοχρονεῖσθον ὁμοχρονεῖσθον
Plural ὁμοχρονούμεθα ὁμοχρονεῖσθε ὁμοχρονοῦνται
SubjunctiveSingular ὁμοχρονῶμαι ὁμοχρονῇ ὁμοχρονῆται
Dual ὁμοχρονῆσθον ὁμοχρονῆσθον
Plural ὁμοχρονώμεθα ὁμοχρονῆσθε ὁμοχρονῶνται
OptativeSingular ὁμοχρονοίμην ὁμοχρονοῖο ὁμοχρονοῖτο
Dual ὁμοχρονοῖσθον ὁμοχρονοίσθην
Plural ὁμοχρονοίμεθα ὁμοχρονοῖσθε ὁμοχρονοῖντο
ImperativeSingular ὁμοχρονοῦ ὁμοχρονείσθω
Dual ὁμοχρονεῖσθον ὁμοχρονείσθων
Plural ὁμοχρονεῖσθε ὁμοχρονείσθων, ὁμοχρονείσθωσαν
Infinitive ὁμοχρονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμοχρονουμενος ὁμοχρονουμενου ὁμοχρονουμενη ὁμοχρονουμενης ὁμοχρονουμενον ὁμοχρονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμοχρονήσω ὁμοχρονήσεις ὁμοχρονήσει
Dual ὁμοχρονήσετον ὁμοχρονήσετον
Plural ὁμοχρονήσομεν ὁμοχρονήσετε ὁμοχρονήσουσιν*
OptativeSingular ὁμοχρονήσοιμι ὁμοχρονήσοις ὁμοχρονήσοι
Dual ὁμοχρονήσοιτον ὁμοχρονησοίτην
Plural ὁμοχρονήσοιμεν ὁμοχρονήσοιτε ὁμοχρονήσοιεν
Infinitive ὁμοχρονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμοχρονησων ὁμοχρονησοντος ὁμοχρονησουσα ὁμοχρονησουσης ὁμοχρονησον ὁμοχρονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμοχρονήσομαι ὁμοχρονήσει, ὁμοχρονήσῃ ὁμοχρονήσεται
Dual ὁμοχρονήσεσθον ὁμοχρονήσεσθον
Plural ὁμοχρονησόμεθα ὁμοχρονήσεσθε ὁμοχρονήσονται
OptativeSingular ὁμοχρονησοίμην ὁμοχρονήσοιο ὁμοχρονήσοιτο
Dual ὁμοχρονήσοισθον ὁμοχρονησοίσθην
Plural ὁμοχρονησοίμεθα ὁμοχρονήσοισθε ὁμοχρονήσοιντο
Infinitive ὁμοχρονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμοχρονησομενος ὁμοχρονησομενου ὁμοχρονησομενη ὁμοχρονησομενης ὁμοχρονησομενον ὁμοχρονησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡμοχρόνουν ὡμοχρόνεις ὡμοχρόνειν*
Dual ὡμοχρονεῖτον ὡμοχρονείτην
Plural ὡμοχρονοῦμεν ὡμοχρονεῖτε ὡμοχρόνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡμοχρονούμην ὡμοχρονοῦ ὡμοχρονεῖτο
Dual ὡμοχρονεῖσθον ὡμοχρονείσθην
Plural ὡμοχρονούμεθα ὡμοχρονεῖσθε ὡμοχρονοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to keep time with

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION