Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁμοφρονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὁμοφρονέω ὁμοφρονήσω

Structure: ὁμοφρονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from o(mo/frwn

Sense

  1. to be of the same mind, have the same thoughts, in unity, of common consent, are not agreed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμοφρονῶ ὁμοφρονεῖς ὁμοφρονεῖ
Dual ὁμοφρονεῖτον ὁμοφρονεῖτον
Plural ὁμοφρονοῦμεν ὁμοφρονεῖτε ὁμοφρονοῦσιν*
SubjunctiveSingular ὁμοφρονῶ ὁμοφρονῇς ὁμοφρονῇ
Dual ὁμοφρονῆτον ὁμοφρονῆτον
Plural ὁμοφρονῶμεν ὁμοφρονῆτε ὁμοφρονῶσιν*
OptativeSingular ὁμοφρονοῖμι ὁμοφρονοῖς ὁμοφρονοῖ
Dual ὁμοφρονοῖτον ὁμοφρονοίτην
Plural ὁμοφρονοῖμεν ὁμοφρονοῖτε ὁμοφρονοῖεν
ImperativeSingular ὁμοφρόνει ὁμοφρονείτω
Dual ὁμοφρονεῖτον ὁμοφρονείτων
Plural ὁμοφρονεῖτε ὁμοφρονούντων, ὁμοφρονείτωσαν
Infinitive ὁμοφρονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμοφρονων ὁμοφρονουντος ὁμοφρονουσα ὁμοφρονουσης ὁμοφρονουν ὁμοφρονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμοφρονοῦμαι ὁμοφρονεῖ, ὁμοφρονῇ ὁμοφρονεῖται
Dual ὁμοφρονεῖσθον ὁμοφρονεῖσθον
Plural ὁμοφρονούμεθα ὁμοφρονεῖσθε ὁμοφρονοῦνται
SubjunctiveSingular ὁμοφρονῶμαι ὁμοφρονῇ ὁμοφρονῆται
Dual ὁμοφρονῆσθον ὁμοφρονῆσθον
Plural ὁμοφρονώμεθα ὁμοφρονῆσθε ὁμοφρονῶνται
OptativeSingular ὁμοφρονοίμην ὁμοφρονοῖο ὁμοφρονοῖτο
Dual ὁμοφρονοῖσθον ὁμοφρονοίσθην
Plural ὁμοφρονοίμεθα ὁμοφρονοῖσθε ὁμοφρονοῖντο
ImperativeSingular ὁμοφρονοῦ ὁμοφρονείσθω
Dual ὁμοφρονεῖσθον ὁμοφρονείσθων
Plural ὁμοφρονεῖσθε ὁμοφρονείσθων, ὁμοφρονείσθωσαν
Infinitive ὁμοφρονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμοφρονουμενος ὁμοφρονουμενου ὁμοφρονουμενη ὁμοφρονουμενης ὁμοφρονουμενον ὁμοφρονουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμοφρονήσω ὁμοφρονήσεις ὁμοφρονήσει
Dual ὁμοφρονήσετον ὁμοφρονήσετον
Plural ὁμοφρονήσομεν ὁμοφρονήσετε ὁμοφρονήσουσιν*
OptativeSingular ὁμοφρονήσοιμι ὁμοφρονήσοις ὁμοφρονήσοι
Dual ὁμοφρονήσοιτον ὁμοφρονησοίτην
Plural ὁμοφρονήσοιμεν ὁμοφρονήσοιτε ὁμοφρονήσοιεν
Infinitive ὁμοφρονήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμοφρονησων ὁμοφρονησοντος ὁμοφρονησουσα ὁμοφρονησουσης ὁμοφρονησον ὁμοφρονησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμοφρονήσομαι ὁμοφρονήσει, ὁμοφρονήσῃ ὁμοφρονήσεται
Dual ὁμοφρονήσεσθον ὁμοφρονήσεσθον
Plural ὁμοφρονησόμεθα ὁμοφρονήσεσθε ὁμοφρονήσονται
OptativeSingular ὁμοφρονησοίμην ὁμοφρονήσοιο ὁμοφρονήσοιτο
Dual ὁμοφρονήσοισθον ὁμοφρονησοίσθην
Plural ὁμοφρονησοίμεθα ὁμοφρονήσοισθε ὁμοφρονήσοιντο
Infinitive ὁμοφρονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμοφρονησομενος ὁμοφρονησομενου ὁμοφρονησομενη ὁμοφρονησομενης ὁμοφρονησομενον ὁμοφρονησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀμφοῖν δὲ ταὐτὰ βουλευομένων ἄλυτον εἶναι τὴν ἐξουσίαν, καὶ παρανόμωσ μαχεῖσθαι πρὸσ τοὺσ βασιλεῖσ, ὧν μαχομένων διαιτᾶν καὶ βραβεύειν αὐτοῖσ εἶναι προσῆκον, οὐχὶ πολυπραγμονεῖν ὁμοφρονούντων. (Plutarch, Agis, chapter 12 2:3)
  • χρησμοῦ μὲν γὰρ ἐκ Δελφῶν ἀναγνωσθέντοσ ὅτι, τῶν ἄλλων Ἀθηναίων ὁμοφρονούντων, εἷσ ἀνὴρ ἐναντία φρονοίη τῇ πόλει, παρελθὼν ὁ Φωκίων ἀμελεῖν ἐκέλευσεν, ὡσ αὐτὸσ ὢν ὁ ζητούμενοσ· (Plutarch, chapter 8 3:1)
  • παραδείγματά τε ἐμφανῆ πᾶσι τούτων ποιήσαντεσ, ὥστε ἅπαντασ μὲν ἀργίαν συμφορὰν ἡγεῖσθαι, τὰσ δὲ πράξεισ ἀφορμὰσ ὧν εὔχονται νομίζειν, καὶ κατὰ μὲν τῶν πολεμίων ὁμοφρονεῖν, πρὸσ δὲ ἀλλήλουσ ὑπὲρ τοῦ πρόσθεν ἀγωνίζεσθαι διὰ βίου, μόνουσ δὲ ἀνθρώπων εὔχεσθαι εὑρεῖν πολεμίουσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 24:8)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION