Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁλοκαυτέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὁλοκαυτέω ὁλοκαυτήσω

Structure: ὁλοκαυτέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kai/w

Sense

  1. to bring a burnt-offering, to offer whole

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁλοκαύτω ὁλοκαύτεις ὁλοκαύτει
Dual ὁλοκαύτειτον ὁλοκαύτειτον
Plural ὁλοκαύτουμεν ὁλοκαύτειτε ὁλοκαύτουσιν*
SubjunctiveSingular ὁλοκαύτω ὁλοκαύτῃς ὁλοκαύτῃ
Dual ὁλοκαύτητον ὁλοκαύτητον
Plural ὁλοκαύτωμεν ὁλοκαύτητε ὁλοκαύτωσιν*
OptativeSingular ὁλοκαύτοιμι ὁλοκαύτοις ὁλοκαύτοι
Dual ὁλοκαύτοιτον ὁλοκαυτοίτην
Plural ὁλοκαύτοιμεν ὁλοκαύτοιτε ὁλοκαύτοιεν
ImperativeSingular ὁλοκαῦτει ὁλοκαυτεῖτω
Dual ὁλοκαύτειτον ὁλοκαυτεῖτων
Plural ὁλοκαύτειτε ὁλοκαυτοῦντων, ὁλοκαυτεῖτωσαν
Infinitive ὁλοκαύτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁλοκαυτων ὁλοκαυτουντος ὁλοκαυτουσα ὁλοκαυτουσης ὁλοκαυτουν ὁλοκαυτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁλοκαύτουμαι ὁλοκαύτει, ὁλοκαύτῃ ὁλοκαύτειται
Dual ὁλοκαύτεισθον ὁλοκαύτεισθον
Plural ὁλοκαυτοῦμεθα ὁλοκαύτεισθε ὁλοκαύτουνται
SubjunctiveSingular ὁλοκαύτωμαι ὁλοκαύτῃ ὁλοκαύτηται
Dual ὁλοκαύτησθον ὁλοκαύτησθον
Plural ὁλοκαυτώμεθα ὁλοκαύτησθε ὁλοκαύτωνται
OptativeSingular ὁλοκαυτοίμην ὁλοκαύτοιο ὁλοκαύτοιτο
Dual ὁλοκαύτοισθον ὁλοκαυτοίσθην
Plural ὁλοκαυτοίμεθα ὁλοκαύτοισθε ὁλοκαύτοιντο
ImperativeSingular ὁλοκαύτου ὁλοκαυτεῖσθω
Dual ὁλοκαύτεισθον ὁλοκαυτεῖσθων
Plural ὁλοκαύτεισθε ὁλοκαυτεῖσθων, ὁλοκαυτεῖσθωσαν
Infinitive ὁλοκαύτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁλοκαυτουμενος ὁλοκαυτουμενου ὁλοκαυτουμενη ὁλοκαυτουμενης ὁλοκαυτουμενον ὁλοκαυτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁλοκαυτήσω ὁλοκαυτήσεις ὁλοκαυτήσει
Dual ὁλοκαυτήσετον ὁλοκαυτήσετον
Plural ὁλοκαυτήσομεν ὁλοκαυτήσετε ὁλοκαυτήσουσιν*
OptativeSingular ὁλοκαυτήσοιμι ὁλοκαυτήσοις ὁλοκαυτήσοι
Dual ὁλοκαυτήσοιτον ὁλοκαυτησοίτην
Plural ὁλοκαυτήσοιμεν ὁλοκαυτήσοιτε ὁλοκαυτήσοιεν
Infinitive ὁλοκαυτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁλοκαυτησων ὁλοκαυτησοντος ὁλοκαυτησουσα ὁλοκαυτησουσης ὁλοκαυτησον ὁλοκαυτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁλοκαυτήσομαι ὁλοκαυτήσει, ὁλοκαυτήσῃ ὁλοκαυτήσεται
Dual ὁλοκαυτήσεσθον ὁλοκαυτήσεσθον
Plural ὁλοκαυτησόμεθα ὁλοκαυτήσεσθε ὁλοκαυτήσονται
OptativeSingular ὁλοκαυτησοίμην ὁλοκαυτήσοιο ὁλοκαυτήσοιτο
Dual ὁλοκαυτήσοισθον ὁλοκαυτησοίσθην
Plural ὁλοκαυτησοίμεθα ὁλοκαυτήσοισθε ὁλοκαυτήσοιντο
Infinitive ὁλοκαυτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁλοκαυτησομενος ὁλοκαυτησομενου ὁλοκαυτησομενη ὁλοκαυτησομενης ὁλοκαυτησομενον ὁλοκαυτησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ γὰρ κατετόξευόν τινασ καὶ ἀνεσταύρουν ἐν τοῖσ ἱεροῖσ καὶ κατασκευάσαντεσ κολοσσὸν χόρτου καὶ ξύλων, ἐμβαλόντεσ εἰσ τοῦτον βοσκήματα καὶ θηρία παντοῖα καὶ ἀνθρώπουσ, ὡλοκαύτουν. (Strabo, Geography, book 4, chapter 4 10:11)
  • καὶ οἱ μὲν ἔθυόν τε καὶ ὡλοκαύτουν, οἱ δὲ Λευῖται περιεστῶτεσ ἐν κύκλῳ μετὰ τῶν μουσικῶν ὀργάνων ᾖδον ὕμνουσ εἰσ τὸν θεὸν καὶ ἔψαλλον ὡσ ἐδιδάχθησαν ὑπὸ Δαυίδου, οἱ δὲ λοιποὶ ἱερεῖσ βυκάνασ ἔχοντεσ ἐπεσάλπιζον τοῖσ ὑμνῳδοῦσι. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 9 333:1)

Synonyms

  1. to bring a burnt-offering

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION