Ancient Greek-English Dictionary Language

οἰωνόμαντις

Third declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: οἰωνόμαντις οἰωνόμαντεως

Structure: οἰωνομαντι (Stem) + ς (Ending)

Sense

  1. one who takes omens from the flight and cries of birds, an augur

Examples

  • ἓν δ’ ἐστὶν ἡμῖν ἀργόν, εἴ τι θέσφατον οἰωνόμαντισ Τειρεσίασ ἔχει φράσαι, τοῦδ’ ἐκπυθέσθαι ταῦτ’· (Euripides, Phoenissae, episode 2:1)
  • ὁ Νέβιοσ ἐκεῖνοσ ὁ δεινὸσ οἰωνομάντισ, ὃν ἔφην ἐναντιωθῆναί ποτε τῷ βασιλεῖ πλείονασ ἐξ ἐλασσόνων ποιῆσαι τὰσ φυλὰσ βουλομένῳ, ὅτε μάλιστα ἤνθει διὰ τὴν τέχνην καὶ πλεῖστον ἠδύνατο Ῥωμαίων ἁπάντων, εἴτε φθονηθεὶσ ὑπὸ τῶν ἀντιτέχνων τινὸσ εἴτ’ ἐπιβουλευθεὶσ ὑπ’ ἐχθρῶν εἴτε ὅ τι δή ποτε ἄλλο παθὼν ἀφανὴσ ἄφνω γίνεται, καὶ οὔτε τὸν μόρον αὐτοῦ τισ ἠδύνατο τῶν προσηκόντων συμβαλεῖν οὔτε τὸ σῶμα ἐξευρεῖν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 72 4:1)

Synonyms

  1. one who takes omens from the flight and cries of birds

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION