뜻

1. 동면 중이다, 잠복 중이다

1. to be left alone, abandoned, forsaken.

예문

• πόσους τοίνυν οἰώμεθα τῶν Ἀλεξάνδρου φίλων παρὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἀπολαῦσαι τῆς Ἡφαιστίωνος θειότητος, διαβληθέντας ὡς οὐ τιμῶσι τὸν κοινὸν ἀπάντων θεόν, καὶ διὰ τοῦτο ἐξελαθέντας καὶ τῆς τοῦ βασιλέως εὐνοίας ἐκπεσόντας· (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 17:8)

  (루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 17:8)

• "ὥστε μηδὲν οἰώμεθα πλημμελεῖν γῆν αὐτὴν θέμενοι, τὸ δὲ φαινόμενον τουτὶ πρόσωπον αὐτῆς, ὥσπερ ἡ παρ ἡμῖν ἔχει γῆ κόλπους τινὰς μεγάλους, οὕτως ἐκείνην ἀνεπτύχθαι βάθεσι μεγάλοις καὶ ῥήξεσιν ὕδωρ ἢ ζοφερὸν ἀέρα περιέχουσιν, ὧν ἐντὸς οὐ καθίησιν οὐδ ἐπιψαύει τὸ τοῦ ἡλίου φῶς, ἀλλ ἐκλείπει καὶ διεσπασμένην ἐνταῦθα τὴν ἀνάκλασιν ἀποδίδωσιν. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 21 5:29)

  (플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 21 5:29)

• "εἰ δ ἀληθείας τι μετέχει, μὴ μικρὸν οἰώμεθα μηδὲ κοινὸν εἶναι τὸ πραχθὲν τοῖς τότε χρόνοις περὶ τὸ χρηστήριον. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 15 4:8)

  (플루타르코스, De defectu oraculorum, section 15 4:8)

• τότε που ἐπιχειροῦμεν πράττειν, ὅταν οἰώμεθα εἰδέναι ὅτι πράττομεν· (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 88:6)

  (플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 88:6)

• μὴ γὰρ οἰώμεθα τέλος ἡμῖν εἶναι τῶν νῦν τὴν πάντων ἡμῶν ἀπορίαν, ἀλλ εἰ δρᾶν τοῦθ ἡμεῖς ἀδυνατοῦμεν, σοὶ δραστέον: (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 56:2)

  (플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 56:2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.