뜻

1. 동면 중이다, 잠복 중이다

1. to be left alone, abandoned, forsaken.

예문

• πόσουσ τοίνυν οἰώμεθα τῶν Ἀλεξάνδρου φίλων παρὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἀπολαῦσαι τῆσ Ἡφαιστίωνοσ θειότητοσ, διαβληθέντασ ὡσ οὐ τιμῶσι τὸν κοινὸν ἀπάντων θεόν, καὶ διὰ τοῦτο ἐξελαθέντασ καὶ τῆσ τοῦ βασιλέωσ εὐνοίασ ἐκπεσόντασ; (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 17:8)

  (루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 17:8)

• "ὥστε μηδὲν οἰώμεθα πλημμελεῖν γῆν αὐτὴν θέμενοι, τὸ δὲ φαινόμενον τουτὶ πρόσωπον αὐτῆσ, ὥσπερ ἡ παρ’ ἡμῖν ἔχει γῆ κόλπουσ τινὰσ μεγάλουσ, οὕτωσ ἐκείνην ἀνεπτύχθαι βάθεσι μεγάλοισ καὶ ῥήξεσιν ὕδωρ ἢ ζοφερὸν ἀέρα περιέχουσιν, ὧν ἐντὸσ οὐ καθίησιν οὐδ’ ἐπιψαύει τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ, ἀλλ’ ἐκλείπει καὶ διεσπασμένην ἐνταῦθα τὴν ἀνάκλασιν ἀποδίδωσιν. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 21 5:29)

  (플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 21 5:29)

• "εἰ δ’ ἀληθείασ τι μετέχει, μὴ μικρὸν οἰώμεθα μηδὲ κοινὸν εἶναι τὸ πραχθὲν τοῖσ τότε χρόνοισ περὶ τὸ χρηστήριον. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 15 4:8)

  (플루타르코스, De defectu oraculorum, section 15 4:8)

• τότε που ἐπιχειροῦμεν πράττειν, ὅταν οἰώμεθα εἰδέναι ὅτι πράττομεν; (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 88:6)

  (플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 88:6)

• μὴ γὰρ οἰώμεθα τέλοσ ἡμῖν εἶναι τῶν νῦν τὴν πάντων ἡμῶν ἀπορίαν, ἀλλ’ εἰ δρᾶν τοῦθ’ ἡμεῖσ ἀδυνατοῦμεν, σοὶ δραστέον· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 56:2)

  (플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 56:2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.