Ancient Greek-English Dictionary Language

οἰκουμένη

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: οἰκουμένη οἰκουμένης

Structure: οἰκουμεν (Stem) + η (Ending)

Etym.: pres. part of oi)ke/w

Sense

  1. inhabited region
  2. the inhabited world, particularly that known to the ancient Greeks: (sub-polar) Europe, (western) Asia, and (northern and Saharan) Africa
  3. (Byzantine Greek) the civilized world, particularly the land of the Roman or Byzantine Empire

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Κύριοσ ἐποίησε χώρασ καὶ ἀοικήτουσ καὶ ἄκρα οἰκούμενα τῆσ ὑπ̓ οὐρανόν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 8:26)
  • τοὺσ δὲ Οἰνώτρουσ τῆσ τ’ ἄλλησ Ἰταλίασ πολλὰ χωρία οἰόμαι κατασχεῖν, τὰ μὲν ἔρημα, τὰ δὲ φαύλωσ οἰκούμενα καταλαβόντασ, καὶ δὴ καὶ τῆσ Ὀμβρικῶν γῆσ ἐστιν ἣν ἀποτεμέσθαι, κληθῆναι δὲ Ἀβοριγῖνασ ἐπὶ τῆσ ἐν τοῖσ ὄρεσιν οἰκήσεωσ Ἀρκαδικὸν γὰρ τὸ φιλοχωρεῖν ἐν ὄρεσιν’, ὡσ ὑπερακρίουσ τινὰσ καὶ παραλίουσ Ἀθήνησιν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 13 4:1)
  • καὶ τῇ μὲν πρώτῃ πρὸσ ταῖσ Κασπίαισ πύλαισ ἐστρατοπέδευσε, τῇ δευτέρᾳ δὲ εἴσω παρῆλθε τῶν πυλῶν ἔστε οἰκούμενα ἦν. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 20 4:1)
  • προσωτέρω δ’ οὐκέτι προῆλθεν ἡ κατασκευὴ τῆσ πόλεωσ οὐκ ἐῶντοσ, ὥσ φασι, τοῦ δαιμονίου, ἀλλ’ ἔστιν ἅπαντα τὰ περὶ τὴν πόλιν οἰκούμενα χωρία, πολλὰ ὄντα καὶ μεγάλα, γυμνὰ καὶ ἀτείχιστα καὶ ῥᾷστα πολεμίοισ ἐλθοῦσιν ὑποχείρια γενέσθαι· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 13 4:1)
  • τῆσ δ’ οἰκησίμου τὸ μὲν δυσχείμερον καὶ τὸ ὀρεινὸν μοχθηρῶσ οἰκεῖται τῇ φύσει, ἐπιμελητὰσ δὲ λαβόντα ἀγαθοὺσ καὶ τὰ φαύλωσ οἰκούμενα καὶ λῃστρικῶσ ἡμεροῦται, καθάπερ οἱ Ἕλληνεσ ὄρη καὶ πέτρασ κατέχοντεσ ᾤκουν καλῶσ διὰ πρόνοιαν τὴν περὶ τὰ πολιτικὰ καὶ τὰσ τέχνασ καὶ τὴν ἄλλην σύνεσιν τὴν περὶ βίον, Ῥωμαῖοί τε πολλὰ ἔθνη παραλαβόντεσ καὶ τὴν φύσιν ἀνήμερα διὰ τοὺσ τόπουσ ἢ τραχεῖσ ὄντασ ἢ ἀλιμένουσ ἢ ψυχροὺσ ἢ ἀπ’ ἄλλησ αἰτίασ δυσοικήτουσ πολλοῖσ τούσ τε ἀνεπιπλέκτουσ ἀλλήλοισ ἐπέπλεξαν καὶ τοὺσ ἀγριωτέρουσ πολιτικῶσ ζῆν ἐδίδαξαν. (Strabo, Geography, book 2, chapter 5 52:6)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION