Ancient Greek-English Dictionary Language

νουθετέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: νουθετέω

Structure: νουθετέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ti/qhmi

Sense

  1. I admonish, warn, counsel, exhort

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νουθέτω νουθέτεις νουθέτει
Dual νουθέτειτον νουθέτειτον
Plural νουθέτουμεν νουθέτειτε νουθέτουσιν*
SubjunctiveSingular νουθέτω νουθέτῃς νουθέτῃ
Dual νουθέτητον νουθέτητον
Plural νουθέτωμεν νουθέτητε νουθέτωσιν*
OptativeSingular νουθέτοιμι νουθέτοις νουθέτοι
Dual νουθέτοιτον νουθετοίτην
Plural νουθέτοιμεν νουθέτοιτε νουθέτοιεν
ImperativeSingular νουθε͂τει νουθετεῖτω
Dual νουθέτειτον νουθετεῖτων
Plural νουθέτειτε νουθετοῦντων, νουθετεῖτωσαν
Infinitive νουθέτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νουθετων νουθετουντος νουθετουσα νουθετουσης νουθετουν νουθετουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νουθέτουμαι νουθέτει, νουθέτῃ νουθέτειται
Dual νουθέτεισθον νουθέτεισθον
Plural νουθετοῦμεθα νουθέτεισθε νουθέτουνται
SubjunctiveSingular νουθέτωμαι νουθέτῃ νουθέτηται
Dual νουθέτησθον νουθέτησθον
Plural νουθετώμεθα νουθέτησθε νουθέτωνται
OptativeSingular νουθετοίμην νουθέτοιο νουθέτοιτο
Dual νουθέτοισθον νουθετοίσθην
Plural νουθετοίμεθα νουθέτοισθε νουθέτοιντο
ImperativeSingular νουθέτου νουθετεῖσθω
Dual νουθέτεισθον νουθετεῖσθων
Plural νουθέτεισθε νουθετεῖσθων, νουθετεῖσθωσαν
Infinitive νουθέτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νουθετουμενος νουθετουμενου νουθετουμενη νουθετουμενης νουθετουμενον νουθετουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διὰ τοῦτο ἐπ̓ αὐτῷ ἐσπούδακα, νουθετούμενοσ δὲ ἐφρόντισα αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Iob 23:14)
  • ἐνωτίζου ταῦτα, Ἰώβ. στῆθι νουθετούμενοσ δύναμιν Κυρίου. (Septuagint, Liber Iob 37:14)
  • τί ἔτι ἐγὼ κρίνομαι, νουθετούμενοσ καὶ ἐλέγχων Κύριον, ἀκούων τοιαῦτα οὐθὲν ὤν̣ ἐγὼ δὲ τίνα ἀπόκρισιν δῶ πρὸσ ταῦτα̣ χεῖρα θήσω ἐπὶ στόματί μου. (Septuagint, Liber Iob 40:4)
  • νουθετούμενοσ δ’ ἀεὶ μᾶλλον δικάζει. (Aristophanes, Wasps, Prologue 3:15)
  • ὁ Ῥωμαῖοσ ὑπὸ τῶν φίλων νουθετούμενοσ ὅτι σώφρονα γυναῖκα καὶ πλουσίαν καὶ ὡραίαν ἀπεπέμψατο, τὸν κάλτιον αὐτοῖσ προτείνασ; (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 221)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION