Ancient Greek-English Dictionary Language

νομοθετέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: νομοθετέω νομοθετήσω

Structure: νομοθετέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make law, to make laws for oneself, frame laws
  2. to ordain by law, it hath been, ordained by law

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομοθέτω νομοθέτεις νομοθέτει
Dual νομοθέτειτον νομοθέτειτον
Plural νομοθέτουμεν νομοθέτειτε νομοθέτουσιν*
SubjunctiveSingular νομοθέτω νομοθέτῃς νομοθέτῃ
Dual νομοθέτητον νομοθέτητον
Plural νομοθέτωμεν νομοθέτητε νομοθέτωσιν*
OptativeSingular νομοθέτοιμι νομοθέτοις νομοθέτοι
Dual νομοθέτοιτον νομοθετοίτην
Plural νομοθέτοιμεν νομοθέτοιτε νομοθέτοιεν
ImperativeSingular νομοθε͂τει νομοθετεῖτω
Dual νομοθέτειτον νομοθετεῖτων
Plural νομοθέτειτε νομοθετοῦντων, νομοθετεῖτωσαν
Infinitive νομοθέτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νομοθετων νομοθετουντος νομοθετουσα νομοθετουσης νομοθετουν νομοθετουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομοθέτουμαι νομοθέτει, νομοθέτῃ νομοθέτειται
Dual νομοθέτεισθον νομοθέτεισθον
Plural νομοθετοῦμεθα νομοθέτεισθε νομοθέτουνται
SubjunctiveSingular νομοθέτωμαι νομοθέτῃ νομοθέτηται
Dual νομοθέτησθον νομοθέτησθον
Plural νομοθετώμεθα νομοθέτησθε νομοθέτωνται
OptativeSingular νομοθετοίμην νομοθέτοιο νομοθέτοιτο
Dual νομοθέτοισθον νομοθετοίσθην
Plural νομοθετοίμεθα νομοθέτοισθε νομοθέτοιντο
ImperativeSingular νομοθέτου νομοθετεῖσθω
Dual νομοθέτεισθον νομοθετεῖσθων
Plural νομοθέτεισθε νομοθετεῖσθων, νομοθετεῖσθωσαν
Infinitive νομοθέτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νομοθετουμενος νομοθετουμενου νομοθετουμενη νομοθετουμενης νομοθετουμενον νομοθετουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομοθετήσω νομοθετήσεις νομοθετήσει
Dual νομοθετήσετον νομοθετήσετον
Plural νομοθετήσομεν νομοθετήσετε νομοθετήσουσιν*
OptativeSingular νομοθετήσοιμι νομοθετήσοις νομοθετήσοι
Dual νομοθετήσοιτον νομοθετησοίτην
Plural νομοθετήσοιμεν νομοθετήσοιτε νομοθετήσοιεν
Infinitive νομοθετήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νομοθετησων νομοθετησοντος νομοθετησουσα νομοθετησουσης νομοθετησον νομοθετησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομοθετήσομαι νομοθετήσει, νομοθετήσῃ νομοθετήσεται
Dual νομοθετήσεσθον νομοθετήσεσθον
Plural νομοθετησόμεθα νομοθετήσεσθε νομοθετήσονται
OptativeSingular νομοθετησοίμην νομοθετήσοιο νομοθετήσοιτο
Dual νομοθετήσοισθον νομοθετησοίσθην
Plural νομοθετησοίμεθα νομοθετήσοισθε νομοθετήσοιντο
Infinitive νομοθετήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νομοθετησομενος νομοθετησομενου νομοθετησομενη νομοθετησομενης νομοθετησομενον νομοθετησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ σὺ τοίνυν, φαῖεν ἄν, οὐχ ὑποκριτήσ, ἀλλὰ ποιητὴσ τῶν καλλίστων καὶ νομοθέτησ γενόμενοσ ὑπὸ ταυτησὶ τῆσ ἰσχάδοσ παραφανείσησ ἠλέγχθησ πίθηκοσ ὢν καὶ ἀπ̓ ἄκρου χείλουσ φιλοσοφῶν καὶ ἕτερα μὲν κεύθων ἐνὶ φρεσίν, ἄλλα δὲ λέγων, ὡσ εἰκότωσ ἄν τινα ἐπὶ σοῦ εἰπεῖν ὅτι ἃ λέγεισ καὶ ἐφ̓ οἷσ ἐπαινεῖσθαι ἀξιοῖσ, χείλεα μέν σου ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν καταλέλοιπε. (Lucian, Apologia 15:1)
  • ἔπειτα δὲ ὁ νομοθέτησ ὁ πρῶτοσ ἔπεισεν αὐτοὺσ ὡσ ἀδελφοὶ πάντεσ εἰε͂ν ἀλλήλων, ἐπειδὰν ἅπαξ παραβάντεσ θεοὺσ μὲν τοὺσ Ἑλληνικοὺσ ἀπαρνήσωνται, τὸν δὲ ἀνεσκολοπισμένον ἐκεῖνον σοφιστὴν αὐτὸν ^ προσκυνῶσιν καὶ κατὰ τοὺσ ἐκείνου νόμουσ βιῶσιν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:22)
  • οὐ γὰρ ἅπασιν, ὦ πάτερ, ὁ νομοθέτησ οὐδὲ πάντασ υἱέασ οὐδὲ ὁσάκισ ἂν ἐθέλωσιν ἀποκηρύττειν συγκεχώρηκεν οὐδ’ ἐπὶ πάσαισ αἰτίαισ, ἀλλ’ ὥσπερ τοῖσ πατράσιν τὰ τηλικαῦτα ὀργίζεσθαι ἐφῆκεν, οὕτω καὶ τῶν παίδων προὐνόησεν, ὡσ μὴ ἀδίκωσ αὐτὸ πάσχωσιν καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἐλευθέραν ἐφῆκε γίγνεσθαι οὐδὲ ἄκριτον τὴν τιμωρίαν, ἀλλ’ ἐσ δικαστήριον ἐκάλεσε καὶ δοκιμαστὰσ ἐκάθισε τοὺσ μήτε πρὸσ ὀργὴν μήτε διαβολὴν ^ τὸ δίκαιον κρινοῦντασ. (Lucian, Abdicatus, (no name) 8:2)
  • οὐδὲ τοῦθ’ ὁ νομοθέτησ φησίν, ὅ τι ἂν τύχῃ ὁ πατὴρ αἰτιασάμενοσ, ἀποκηρυττέτω, καὶ ἀπόχρη θελῆσαι μόνον καὶ μέμψασθαι. (Lucian, Abdicatus, (no name) 20:4)
  • εἴποι γὰρ ἄν σοι καὶ ὑπὲρ ἐκείνων Λυκοῦργοσ ὁ νομοθέτησ αὐτῶν πολλὰ τὰ εὔλογα καὶ ἃ συνιδὼν κολάζει αὐτούσ, οὐκ ἐχθρὸσ ὢν οὐδὲ ὑπὸ μίσουσ αὐτὸ δρῶν οὐδὲ τὴν νεολαίαν τῆσ πόλεωσ εἰκῆ· (Lucian, Anacharsis, (no name) 38:7)

Synonyms

  1. to make law

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION