Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μορέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: μορέω μορήσω

Structure: μορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: mo/ros

Sense

  1. to make with pain and toil

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μόρω μόρεις μόρει
Dual μόρειτον μόρειτον
Plural μόρουμεν μόρειτε μόρουσιν*
SubjunctiveSingular μόρω μόρῃς μόρῃ
Dual μόρητον μόρητον
Plural μόρωμεν μόρητε μόρωσιν*
OptativeSingular μόροιμι μόροις μόροι
Dual μόροιτον μοροίτην
Plural μόροιμεν μόροιτε μόροιεν
ImperativeSingular μο͂ρει μορεῖτω
Dual μόρειτον μορεῖτων
Plural μόρειτε μοροῦντων, μορεῖτωσαν
Infinitive μόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μορων μορουντος μορουσα μορουσης μορουν μορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μόρουμαι μόρει, μόρῃ μόρειται
Dual μόρεισθον μόρεισθον
Plural μοροῦμεθα μόρεισθε μόρουνται
SubjunctiveSingular μόρωμαι μόρῃ μόρηται
Dual μόρησθον μόρησθον
Plural μορώμεθα μόρησθε μόρωνται
OptativeSingular μοροίμην μόροιο μόροιτο
Dual μόροισθον μοροίσθην
Plural μοροίμεθα μόροισθε μόροιντο
ImperativeSingular μόρου μορεῖσθω
Dual μόρεισθον μορεῖσθων
Plural μόρεισθε μορεῖσθων, μορεῖσθωσαν
Infinitive μόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μορουμενος μορουμενου μορουμενη μορουμενης μορουμενον μορουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μορήσω μορήσεις μορήσει
Dual μορήσετον μορήσετον
Plural μορήσομεν μορήσετε μορήσουσιν*
OptativeSingular μορήσοιμι μορήσοις μορήσοι
Dual μορήσοιτον μορησοίτην
Plural μορήσοιμεν μορήσοιτε μορήσοιεν
Infinitive μορήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μορησων μορησοντος μορησουσα μορησουσης μορησον μορησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μορήσομαι μορήσει, μορήσῃ μορήσεται
Dual μορήσεσθον μορήσεσθον
Plural μορησόμεθα μορήσεσθε μορήσονται
OptativeSingular μορησοίμην μορήσοιο μορήσοιτο
Dual μορήσοισθον μορησοίσθην
Plural μορησοίμεθα μορήσοισθε μορήσοιντο
Infinitive μορήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μορησομενος μορησομενου μορησομενη μορησομενης μορησομενον μορησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμο͂ρουν ἐμο͂ρεις ἐμο͂ρειν*
Dual ἐμόρειτον ἐμορεῖτην
Plural ἐμόρουμεν ἐμόρειτε ἐμο͂ρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμοροῦμην ἐμόρου ἐμόρειτο
Dual ἐμόρεισθον ἐμορεῖσθην
Plural ἐμοροῦμεθα ἐμόρεισθε ἐμόρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ὁ μὲν οὖν ἀνδροφόνοσ καὶ βλάσφημοσ τὰ χείριστα παθών, ὡσ ἑτέρουσ διέθηκεν, ἐπὶ ξένησ ἐν τοῖσ ὄρεσιν οἰκτίστῳ μόρῳ κατέστρεψε τὸν βίον. (Septuagint, Liber Maccabees II 9:28)
  • τοιούτῳ μόρῳ τὸν παράνομον συνέβη θανεῖν, μηδὲ τῆσ γῆσ τυχόντα Μενέλαον, πάνυ δικαίωσ. (Septuagint, Liber Maccabees II 13:7)
  • Α καὶ μεταλαμβάνων ὁ δυσσεβὴσ ἐπὶ τοσοῦτον ἐχόλησεν, ὥστε οὐ μόνον τοῖσ κατ’ Ἀλεξάνδρειαν διοργίζεσθαι, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἐν τῇ χώρᾳ βαρυτέρωσ ἐναντιωθῆναι καὶ προστάξαι σπεύσαντασ συναγαγεῖν πάντασ ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ χειρίστῳ μόρῳ τοῦ ζῆν μεταστῆσαι. (Septuagint, Liber Maccabees III 3:1)
  • εἰ δὲ ἀσεβείαισ κατὰ τὴν ἀποικίαν ὁ βίοσ ἡμῶν ἐνέσχηται, ρυσάμενοσ ἡμᾶσ ἀπὸ ἐχθρῶν χειρόσ, ὡσ προαιρῇ, Δέσποτα, ἀπόλεσον ἡμᾶσ μόρῳ. (Septuagint, Liber Maccabees III 6:10)
  • ἀλλά νιν ἅδε γᾶ καπφθίμενον Θρῃκὶ μόρῳ φίλτατον ἄχθοσ οἴσει. (Euripides, Rhesus, choral, antistrophe 23)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION