Sense

1. to stain, dye, violaverit ostro si quis ebur)
2. to stain, defile, sully
3. to taint, defile, to incur such defilement

Examples

• Καὶ εὐλαβεῖσ ποιήσεται τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν ἀκαθαρσιῶν αὐτῶν, καὶ οὐκ ἀποθανοῦνται διὰ τὴν ἀκαθαρσίαν αὐτῶν ἐν τῷ μιαίνειν αὐτοὺσ τὴν σκηνήν μου τὴν ἐν αὐτοῖσ. (Septuagint, Liber Leviticus 15:31)
• καὶ ἵνα μὴ προσοχθίσῃ ὑμῖν ἡ γῆ ἐν τῷ μιαίνειν ὑμᾶσ αὐτήν, ὃν τρόπον προσώχθισε τοῖσ ἔθνεσι τοῖσ πρὸ ὑμῶν. (Septuagint, Liber Leviticus 18:28)
• καὶ ἐρεῖσ. τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ὦ πόλισ ἐκχέουσα αἵματα ἐν μέσῳ αὐτῆσ τοῦ ἐλθεῖν καιρὸν αὐτῆσ καὶ ποιοῦσα ἐνθυμήματα καθ’ ἑαυτῆσ, τοῦ μιαίνειν αὐτήν, (Septuagint, Prophetia Ezechielis 22:3)
• εἰσὶ δ’ οἳ καὶ μεταβαλέσθαι ^ φασιν αὐτὸν καί τινα ὀνείρατα διηγεῖσθαι, ὡσ τοῦ Διὸσ οὐκ ἐῶντοσ μιαίνειν ἱερὸν χωρίον. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:79)
• ἄμυνε ματρί, πόλισ, ἄμυνε, Παλλάδοσ, νόμουσ βροτῶν μὴ μιαίνειν. (Euripides, Suppliants, choral, antistrophe 21)

Similar forms

• μιαίνειν (16)
• μιαιφόνον (6)
• μιαίνεσθε (5)
• μιαίνει (5)
• μιαίνων (5)
• μιαιφόνων (4)
• μιαιφόνος (4)
• μιαιφόνε (4)
• μιαίνεται (3)
• μιαιφόνου (2)
• μιαίνομαι (2)
• μιαιφονίᾳ (2)
• μιαιφόνῳ (2)
• μιαίνῃ (2)
• μιαίνοντα (2)
• μιαιφονία (1)
• μιαί‐ (1)
• μιαίνεις (1)
• μιαιφονῶν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.