뜻

1. to distinguish oneself or be distinguished among

예문

• ταῖσιν δὲ μετέπρεπεν εἴδω‐ λον θρασυμέμνονοσ ἐγ‐ χεσπάλου Πορθανίδα· (Bacchylides, , epinicians, ode 5 5:3)

  (바킬리데스, , epinicians, ode 5 5:3)

• Κρίῳ δ’ Εὐρυβίν τέκεν ἐν φιλότητι μιγεῖσα Ἀστραῖόν τε μέγαν Πάλλαντά τε δῖα θεάων Πέρσην θ’, ὃσ καὶ πᾶσι μετέπρεπεν ἰδμοσύνῃσιν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 38:2)

  (헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 38:2)

• χρυσῷ τὸν κροκόεντα περιζώσασα χιτῶνα τόνδε Διωνύσῳ δῶρον ἔδωκε Κλεώ, οὕνεκα συμποσίοισι μετέπρεπεν ἶσα δὲ πίνειν οὔτισ οἱ ἀνδρῶν ἤρισεν οὐδαμά πω. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 56 1:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 56 1:2)

• ἔνθα δ’ ἐπὶ Πριόλαο κασιγνήτοιο θανόντοσ ἡμετέρου Μυσοῖσιν ὑπ’ ἀνδράσιν, ὅντινα λαὸσ οἰκτίστοισ ἐλέγοισιν ὀδύρεται ἐξέτι κείνου, ἀθλεύων Τιτίην ἀπεκαίνυτο πυγμαχέοντα καρτερόν, ὃσ πάντεσσι μετέπρεπεν ἠιθέοισιν εἶδόσ τ’ ἠδὲ βίην· (Apollodorus, Argonautica, book 2 13:4)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 13:4)

• καί μιν Κόλχων υἱε͂σ ἐπωνυμίην Φαέθοντα ἔκλεον, οὕνεκα πᾶσι μετέπρεπεν ἠιθέοισιν. (Apollodorus, Argonautica, book 3 4:47)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 4:47)

유사 형태

• μεταπρέπει (10)
• μεταπρέποι (2)
• μεταπρέπω (1)
• μεταπρεπέ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.