뜻

1. to have too little, to be poor, to be worse off, come short, to be short of

예문

• ὥστε καὶ τῷ χρόνῳ τῆσ ἡδονῆσ μειονεκτεῖ ὁ παρατιθέμενοσ πολλὰ τῶν μετρίωσ διαιτωμένων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 24 1:6)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 24 1:6)

• ὥστε καὶ τῷ χρόνῳ τῆσ ἡδονῆσ μειονεκτεῖ ὁ παρατιθέμενοσ πολλὰ τῶν μετρίωσ διαιτωμένων. (Xenophon, Minor Works, , chapter 1 20:2)

  (크세노폰, Minor Works, , chapter 1 20:2)

• ἐν δὲ τοῖσ παιδικοῖσ ἀφροδισίοισ ἔτι αὖ πολὺ μᾶλλον ἢ ἐν τοῖσ τεκνοποιοῖσ μειονεκτεῖ τῶν εὐφροσυνῶν ὁ τύραννοσ. (Xenophon, Minor Works, , chapter 1 30:1)

  (크세노폰, Minor Works, , chapter 1 30:1)

• ἀλλὰ μὴν καὶ πίστεωσ ὅστισ ἐλάχιστον μετέχει, πῶσ οὐχὶ μεγάλου ἀγαθοῦ μειονεκτεῖ; (Xenophon, Minor Works, , chapter 4 2:1)

  (크세노폰, Minor Works, , chapter 4 2:1)

유사 형태

• μειονεκτεῖν (12)
• μειονεκτεῖ (4)
• μειονεκτοῦσι (2)
• μειονεκτοῦμεν (1)
• μειονεκτεῖτε (1)
• μειονεκτοῦσιν (1)
• μειονεκτοίη (1)
• μειονεκτήσεις (1)
• μειονεκτῶσι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.