Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μαντοσύνη

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: μαντοσύνη

Structure: μαντοσυν (Stem) + η (Ending)

Etym.: ma/ntis

Sense

  1. the art of divination

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative μαντοσύνη μαντοσύνᾱ μαντοσύναι
Genitive μαντοσύνης μαντοσύναιν μαντοσυνῶν
Dative μαντοσύνῃ μαντοσύναιν μαντοσύναις
Accusative μαντοσύνην μαντοσύνᾱ μαντοσύνᾱς
Vocative μαντοσύνη μαντοσύνᾱ μαντοσύναι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλά μιν οὔτι μαντοσύναι ἐσάωσαν, ἐπεὶ χρεὼ ἦγε δαμῆναι· (Apollodorus, Argonautica, book 2 13:24)
  • ἄλλοι δ’ ἀστρολογίην ἀψευδέα μέν, ἀνωφελέα δὲ εἶναι λέγουσιν οὐ γὰρ ὑπὸ μαντοσύνῃ ἀλλάσσεσθαι ὁκόσα τῇσι μοίρῃσι δοκέοντα ἐπέρχεται. (Lucian, De astrologia, (no name) 28:1)
  • οὐδ’ ὀθνεῖοι ἀλαλκήσουσιν ἐόντεσ, εἰ δὴ ἐγὼν ὁ πρίν ποτ’ ἐπικλυτὸσ ἀνδράσι Φινεὺσ ὄλβῳ μαντοσύνῃ τε, πατὴρ δέ με γείνατ’ Ἀγήνωρ· (Apollodorus, Argonautica, book 2 4:16)
  • ἀλλὰ τίη με πάλιν χρειὼ ἀλιτέσθαι μαντοσύνῃ τὰ ἕκαστα διηνεκὲσ ἐξενέποντα; (Apollodorus, Argonautica, book 2 6:37)
  • τοῖσ ὁ γέρων πάντεσσιν, ὅτισ καὶ ἀφαυρὸσ ἵκοιτο, ἔχραεν ἐνδυκέωσ, πολέων δ’ ἀπὸ πήματ’ ἔλυσεν μαντοσύνῃ· (Apollodorus, Argonautica, book 2 7:33)
  • ἕλισσε δὲ μάντιν ὀπωπήν, οἱᾶ́ τε μαντοσύνῃ μεροπήια πήματα λύων. (Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 53:3)

Synonyms

  1. the art of divination

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION