Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μαντοσύνη

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: μαντοσύνη

Structure: μαντοσυν (Stem) + η (Ending)

Etym.: ma/ntis

Sense

  1. the art of divination

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative μαντοσύνη μαντοσύνᾱ μαντοσύναι
Genitive μαντοσύνης μαντοσύναιν μαντοσυνῶν
Dative μαντοσύνῃ μαντοσύναιν μαντοσύναις
Accusative μαντοσύνην μαντοσύνᾱ μαντοσύνᾱς
Vocative μαντοσύνη μαντοσύνᾱ μαντοσύναι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • λέγουσιν δὲ Τειρεσίην ἄνδρα Βοιώτιον, τοῦ δὴ κλέοσ μαντοσύνησ πέρι πολλὸν ἀείρεται, τοῦτον τὸν Τειρεσίην ἐν Ἕλλησιν εἰπεῖν ὅτι τῶν πλανεομένων ἀστέρων οἱ μὲν θήλεεσ οἱ δὲ ἄρρενεσ ἐόντεσ οὐκ ἴσα ἐκτελέουσιν τῷ καί μιν διφυέα γενέσθαι καὶ ἀμφίβιον Τειρεσίην μυθολογέουσιν, ἄλλοτε μὲν θῆλυν ἄλλοτε δὲ ἄρρενα. (Lucian, De astrologia, (no name) 11:1)
  • Ἔνθα δ’ ἐπάκτιον οἶκον Ἀγηνορίδησ ἔχε Φινεύσ, ὃσ περὶ δὴ πάντων ὀλοώτατα πήματ’ ἀνέτλη εἵνεκα μαντοσύνησ, τήν οἱ πάροσ ἐγγυάλιξεν Λητοΐδησ· (Apollodorus, Argonautica, book 2 3:21)
  • ὧδε γὰρ αὐτὸσ βούλεται ἀνθρώποισ ἐπιδευέα θέσφατα φαίνειν μαντοσύνησ, ἵνα καί τι θεῶν χατέωσι νόοιο. (Apollodorus, Argonautica, book 2 5:34)
  • Δαφνοκόμοισ Φοίβοιο παρὰ τριπόδεσσι πολεύω Κλειώ, μαντοσύνησ Μοῦσα καὶ ἱστορίησ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 505 2:1)

Synonyms

  1. the art of divination

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION