뜻

1. to have the hiccough or hiccup, to sob violently

예문

• ὁ δ’ ὑπὸ γήρωσ μασταρύζει, κᾆτ’ ὀφλὼν ἀπέρχεται, εἶτα λύζει καὶ δακρύει καὶ λέγει πρὸσ τοὺσ φίλουσ, οὗ μ’ ἐχρῆν σορὸν πρίασθαι τοῦτ’ ὀφλὼν ἀπέρχομαι. (Aristophanes, Acharnians, Parabasis, epirrhema6)

  (아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, epirrhema6)

• ἀλλ’ οἶμαι λύζειν αὐτὸν ἔδει, ἵνα εἰσ ἀπληστίαν σκωφθῇ. (Aristides, Aelius, Orationes, 172:9)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 172:9)

• εἰ δέ τισ τῇ Πλάτωνοσ δόξῃ περὶ πάντων ἰσχυρίζοιτο, καὶ φάσκοι μὲν ζῆν Σωκράτη, ὅτε ὁ τῶν ἐν Κορίνθῳ καὶ Λεχαίῳ τετελευτηκότων ἐλέγετο ἐπιτάφιοσ, πίνειν δ’ ἐν Ἀγάθωνοσ μετὰ τὴν εἰρήνην, λύζειν δ’ Ἀριστοφάνη ἐν τῷ συμποσίῳ, κωμάζειν δὲ Ἀλκιβιάδην, μειράκια δ’ εἶναι τηνικαῦτα Ἀγάθωνα καὶ Ἀλκιβιάδην, ὁμοῦ δ’ εἶναι πάντα χρήματα, πῶσ οὐχὶ ληρήσει μὴ προσεξετάζων, εἴ τι καὶ κατ’ ἐξουσίαν ἁνὴρ λέγοι, ἀλλ’ ὥσπερ παῖσ ἔμβραχυ τοῦτ’ ἀρκεῖν ὑπολαμβάνων ὅ τι φαίη Πλάτων; (Aristides, Aelius, Orationes, 172:10)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 172:10)

• Μαντινεῖσ μὲν γὰρ, ὧν ἐν τῷ λόγῳ μέμνηται λέγων ὡσ ἐπὶ Ἀρκάδων διῳκίσθησαν ἐπὶ τοῦ δεῖνοσ ἄρχοντοσ, Σωκράτησ δὲ ἐτεθνήκει πρὸ τόσου καὶ τόσου, ὁ δὲ Ἀριστοφάνησ αὐτῷ λύζει τε καὶ λέγει ταῦτα πρὸσ τοῦ Σωκράτουσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 16:6)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 16:6)

유사 형태

• λύζει (2)
• λύζων (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.