뜻

2. 약탈하다, 강탈하다, 빼앗다

1. to be a robber: to carry on a piratical, to practise piracy
2. to spoil, plunder

예문

• καὶ λαμβάνει ὁ ἄνθρωποσ τὴν ρομφαίαν αὐτοῦ καὶ ἐκπορεύεται ἐξοδεύειν καὶ λῃστεύειν καὶ κλέπτειν καὶ εἰσ τὴν θάλασσαν πλεῖν καὶ ποταμούσ. (Septuagint, Liber Esdrae I 4:23)

  (70인역 성경, 에즈라기 4:23)

• καὶ γὰρ μαχιμώτατοί εἰσιν ἐσ τοῦτο ἔτι καὶ τοῖσ Τραπεζουντίοισ ἐχθρότατοι, καὶ χωρία ὀχυρὰ οἰκοῦσιν, ἔθνοσ ἀβασίλευτον καὶ πάλαι μὲν καὶ φόρου ὑποτελὲσ Ῥωμαίοισ, ὑπὸ δὲ τοῦ λῃστεύειν οὐκ ἀκριβοῦσιν τὴν ἀποφοράν. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 11 2:1)

  (아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 11 2:1)

• ἐν μὲν οὖν τῇ στρατηγίᾳ μετρίωσ ἐπαινούμενον ἑαυτὸν παρέσχε, μετὰ δὲ τὴν στρατηγίαν κλήρῳ λαβὼν τὴν ἐκτὸσ Ἰβηρίαν λέγεται καθᾶραι λῃστηρίων τὴν ἐπαρχίαν ἀνήμερον οὖσαν ἔτι τοῖσ ἐθισμοῖσ καὶ θηριώδη, καὶ τὸ λῃστεύειν οὔπω τότε τῶν Ἰβήρων οὐχὶ κάλλιστον ἡγουμένων, ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ γενόμενοσ οὐκ εἶχεν οὔτε πλοῦτον οὔτε λόγον, οἷσ ἦγον οἱ τότε μάλιστα τιμώμενοι τὸν δῆμον. (Plutarch, Caius Marius, chapter 6 1:1)

  (플루타르코스, Caius Marius, chapter 6 1:1)

• τοσαύτην μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, διὰ ταῦτα, ὅτι οὐκ ἔνι νῦν ἡμῖν πορίσασθαι δύναμιν τὴν ἐκείνῳ παραταξομένην, ἀλλὰ λῃστεύειν ἀνάγκη καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ τοῦ πολέμου χρῆσθαι τὴν πρώτην· (Demosthenes, Speeches, 28:1)

  (데모스테네스, Speeches, 28:1)

• ἀπελθόντων δὲ αὖθισ εἰσ τὸ λῃστεύειν τρεπόμενοι ἀπὸ τούτου τὸν βίον ποιοῦνται. (Arrian, Anabasis, book 7, chapter 15 2:2)

  (아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 15 2:2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.