Ancient Greek-English Dictionary Language

κυνίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κυνίζω

Structure: κυνίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ku/wn

Sense

  1. to play the dog, to live like a Cynic, belong to their sect

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυνίζω κυνίζεις κυνίζει
Dual κυνίζετον κυνίζετον
Plural κυνίζομεν κυνίζετε κυνίζουσιν*
SubjunctiveSingular κυνίζω κυνίζῃς κυνίζῃ
Dual κυνίζητον κυνίζητον
Plural κυνίζωμεν κυνίζητε κυνίζωσιν*
OptativeSingular κυνίζοιμι κυνίζοις κυνίζοι
Dual κυνίζοιτον κυνιζοίτην
Plural κυνίζοιμεν κυνίζοιτε κυνίζοιεν
ImperativeSingular κύνιζε κυνιζέτω
Dual κυνίζετον κυνιζέτων
Plural κυνίζετε κυνιζόντων, κυνιζέτωσαν
Infinitive κυνίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κυνιζων κυνιζοντος κυνιζουσα κυνιζουσης κυνιζον κυνιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυνίζομαι κυνίζει, κυνίζῃ κυνίζεται
Dual κυνίζεσθον κυνίζεσθον
Plural κυνιζόμεθα κυνίζεσθε κυνίζονται
SubjunctiveSingular κυνίζωμαι κυνίζῃ κυνίζηται
Dual κυνίζησθον κυνίζησθον
Plural κυνιζώμεθα κυνίζησθε κυνίζωνται
OptativeSingular κυνιζοίμην κυνίζοιο κυνίζοιτο
Dual κυνίζοισθον κυνιζοίσθην
Plural κυνιζοίμεθα κυνίζοισθε κυνίζοιντο
ImperativeSingular κυνίζου κυνιζέσθω
Dual κυνίζεσθον κυνιζέσθων
Plural κυνίζεσθε κυνιζέσθων, κυνιζέσθωσαν
Infinitive κυνίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κυνιζομενος κυνιζομενου κυνιζομενη κυνιζομενης κυνιζομενον κυνιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκεῖνα μὲν γὰρ πάλαι οἶσθα, εὐθὺσ ἀκούσασ μου ὅτε ἥκων ἀπὸ Συρίασ διηγούμην ὡσ ἀπὸ Τρῳάδοσ συμπλεύσαιμι αὐτῷ καὶ τήν τε ἄλλην τὴν ἐν τῷ πλῷ τρυφὴν καὶ τὸ μειράκιον τὸ ὡραῖον ὃ ἔπεισε κυνίζειν ὡσ ἔχοι τινὰ καὶ αὐτὸσ Ἀλκιβιάδην, καὶ ὡσ ἐπεὶ ταραχθείημεν ^ τῆσ νυκτὸσ ἐν μέσῳ τῷ Αἰγαίῳ ^ γνόφου καταβάντοσ καὶ κῦμα παμμέγεθεσ ἐγείραντοσ ἐκώκυε μετὰ τῶν γυναικῶν ὁ θαυμαστὸσ καὶ θανάτου κρείττων εἶναι δοκῶν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 23:2)
  • ‐ Ἄν μοι σοφῶν, ἔφη, δῷσ πόλιν, τάχα μὲν οὐδ’ ἥξει τισ ῥᾳδίωσ ἐπὶ τὸ κυνίζειν. (Epictetus, Works, book 3, 67:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION