뜻

2. 임신하다

1. to bear in the womb, to be pregnant with
2. to be pregnant, be with child

예문

• οἱο͂ν εὐθύσ, ἡ ἁλκυὼν κύουσα τὴν νεοττιὰν συντίθησι, συλλαμβάνουσα τὰσ ἀκάνθασ τῆσ θαλαττίασ βελόνησ καὶ ταύτασ δι’ ἀλλήλων ἐγκαταπλέκουσα καὶ συνείρουσα , τὸ ; (Plutarch, De amore prolis, section 2 2:3)

  (플루타르코스, De amore prolis, section 2 2:3)

• εὐθύσ, ἡ ἁλκυὼν κύουσα τὴν νεοττιὰν συντίθησι, συλλαμβάνουσα τὰσ ἀκάνθασ τῆσ θαλαττίασ βελόνησ καὶ ταύτασ δι’ ἀλλήλων ἐγκαταπλέκουσα καὶ συνείρουσα, τὸ μὲν σχῆμα περιαγὲσ ὡσ ἁλιευτικοῦ κύρτου καὶ πρόμηκεσ ἀπεργάζεται· (Plutarch, De amore prolis, section 2 7:1)

  (플루타르코스, De amore prolis, section 2 7:1)

• τὸ δὲ πάντων ἀπιστότατον, ἔλαθε κυοῦσα λουομένη μετὰ τῶν γυναικῶν τὸ γὰρ φάρμακον, ᾧ τὴν κόμην αἱ γυναῖκεσ ἐναλειφόμεναι ποιοῦσι χρυσοειδῆ καὶ πυρράν, ἔχει λίπασμα σαρκοποιὸν ἢ χαυνωτικὸν σαρκόσ, ὥσθ’ οἱο͂ν διάχυσὶν τινα ἢ διόγκωσιν ἐμποιεῖν ἀφθόνῳ δὴ χρωμένη τούτῳ πρὸσ τὰ λοιπὰ μέρη τοῦ σώματοσ, αἰρόμενον καὶ ἀναπιμπλάμενον ἀπέκρυπτε τὸν τῆσ γαστρὸσ ὄγκον. (Plutarch, Amatorius, section 2515)

  (플루타르코스, Amatorius, section 2515)

• ταύτην ὁ γενναῖοσ ἐπιδοῦναί φησιν ἑαυτὴν Φοίνιξι φορτηγοῖσ, ὑπὸ τοῦ ναυκλήρου διαφθαρεῖσαν ἑκουσίωσ καὶ φοβουμένην μὴ κύουσα φανερὰ γένηται. (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 11 2:1)

  (플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 11 2:1)

• ἡ δὲ Ῥωξάνη κύουσα μὲν ἐτύγχανε καὶ διὰ τοῦτο τιμωμένη παρὰ τοῖσ Μακεδόσι· (Plutarch, Alexander, chapter 77 4:1)

  (플루타르코스, Alexander, chapter 77 4:1)

유사 형태

• κύει (17)
• κύειν (14)
• κυεῖν (6)
• κυεῖ (3)
• κύει‧ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.