Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κνίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κνίζω

Structure: κνίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to scrape or grate: to tickle, to nettle, chafe, irritate, will, attack, to be stung, for
  2. to provoke

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κνίζω κνίζεις κνίζει
Dual κνίζετον κνίζετον
Plural κνίζομεν κνίζετε κνίζουσιν*
SubjunctiveSingular κνίζω κνίζῃς κνίζῃ
Dual κνίζητον κνίζητον
Plural κνίζωμεν κνίζητε κνίζωσιν*
OptativeSingular κνίζοιμι κνίζοις κνίζοι
Dual κνίζοιτον κνιζοίτην
Plural κνίζοιμεν κνίζοιτε κνίζοιεν
ImperativeSingular κνίζε κνιζέτω
Dual κνίζετον κνιζέτων
Plural κνίζετε κνιζόντων, κνιζέτωσαν
Infinitive κνίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κνιζων κνιζοντος κνιζουσα κνιζουσης κνιζον κνιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κνίζομαι κνίζει, κνίζῃ κνίζεται
Dual κνίζεσθον κνίζεσθον
Plural κνιζόμεθα κνίζεσθε κνίζονται
SubjunctiveSingular κνίζωμαι κνίζῃ κνίζηται
Dual κνίζησθον κνίζησθον
Plural κνιζώμεθα κνίζησθε κνίζωνται
OptativeSingular κνιζοίμην κνίζοιο κνίζοιτο
Dual κνίζοισθον κνιζοίσθην
Plural κνιζοίμεθα κνίζοισθε κνίζοιντο
ImperativeSingular κνίζου κνιζέσθω
Dual κνίζεσθον κνιζέσθων
Plural κνίζεσθε κνιζέσθων, κνιζέσθωσαν
Infinitive κνίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κνιζομενος κνιζομενου κνιζομενη κνιζομενης κνιζομενον κνιζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κνιζον έ̓κνιζες έ̓κνιζεν*
Dual ἐκνίζετον ἐκνιζέτην
Plural ἐκνίζομεν ἐκνίζετε έ̓κνιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκνιζόμην ἐκνίζου ἐκνίζετο
Dual ἐκνίζεσθον ἐκνιζέσθην
Plural ἐκνιζόμεθα ἐκνίζεσθε ἐκνίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρὸσ ταῦτα πραότησ ἑκάστου καὶ τὸ μὴ ταραττόμενον μηδὲ κνιζόμενον ὑπὸ τῶν λεγόντων καὶ ὀνομαζόντων ἣλικάσ τινασ ἐν αὐλαῖσ βασιλέων εὐημεροῦντασ ἢ φερνὰσ ἐπὶ γάμοισ λαμβάνοντασ ἢ κατιόντασ ὑπὸ πλήθουσ εἰσ ἀγορὰν ἐπ’ ἀρχήν τινα ἢ συνηγορίαν. (Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 6 3:1)
  • ἵνα καὶ τὸν Θεόφραστον κνιζόμενόν φασιν εἰπεῖν ὡσ εὐφυὴσ καὶ εὐεπιχείρητοσ ἀπεληλυθὼσ τῆσ διατριβῆσ εἰή νεανίσκοσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. s'. ARKESILAOS 3:2)

Synonyms

  1. to provoke

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION