Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κληρουχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κληρουχέω κληρουχήσω

Structure: κληρουχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: klhrou=xos

Sense

  1. to obtain by allotment, to have allotted to one

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κληρούχω κληρούχεις κληρούχει
Dual κληρούχειτον κληρούχειτον
Plural κληρούχουμεν κληρούχειτε κληρούχουσιν*
SubjunctiveSingular κληρούχω κληρούχῃς κληρούχῃ
Dual κληρούχητον κληρούχητον
Plural κληρούχωμεν κληρούχητε κληρούχωσιν*
OptativeSingular κληρούχοιμι κληρούχοις κληρούχοι
Dual κληρούχοιτον κληρουχοίτην
Plural κληρούχοιμεν κληρούχοιτε κληρούχοιεν
ImperativeSingular κληροῦχει κληρουχεῖτω
Dual κληρούχειτον κληρουχεῖτων
Plural κληρούχειτε κληρουχοῦντων, κληρουχεῖτωσαν
Infinitive κληρούχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κληρουχων κληρουχουντος κληρουχουσα κληρουχουσης κληρουχουν κληρουχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κληρούχουμαι κληρούχει, κληρούχῃ κληρούχειται
Dual κληρούχεισθον κληρούχεισθον
Plural κληρουχοῦμεθα κληρούχεισθε κληρούχουνται
SubjunctiveSingular κληρούχωμαι κληρούχῃ κληρούχηται
Dual κληρούχησθον κληρούχησθον
Plural κληρουχώμεθα κληρούχησθε κληρούχωνται
OptativeSingular κληρουχοίμην κληρούχοιο κληρούχοιτο
Dual κληρούχοισθον κληρουχοίσθην
Plural κληρουχοίμεθα κληρούχοισθε κληρούχοιντο
ImperativeSingular κληρούχου κληρουχεῖσθω
Dual κληρούχεισθον κληρουχεῖσθων
Plural κληρούχεισθε κληρουχεῖσθων, κληρουχεῖσθωσαν
Infinitive κληρούχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κληρουχουμενος κληρουχουμενου κληρουχουμενη κληρουχουμενης κληρουχουμενον κληρουχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κληρουχήσω κληρουχήσεις κληρουχήσει
Dual κληρουχήσετον κληρουχήσετον
Plural κληρουχήσομεν κληρουχήσετε κληρουχήσουσιν*
OptativeSingular κληρουχήσοιμι κληρουχήσοις κληρουχήσοι
Dual κληρουχήσοιτον κληρουχησοίτην
Plural κληρουχήσοιμεν κληρουχήσοιτε κληρουχήσοιεν
Infinitive κληρουχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κληρουχησων κληρουχησοντος κληρουχησουσα κληρουχησουσης κληρουχησον κληρουχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κληρουχήσομαι κληρουχήσει, κληρουχήσῃ κληρουχήσεται
Dual κληρουχήσεσθον κληρουχήσεσθον
Plural κληρουχησόμεθα κληρουχήσεσθε κληρουχήσονται
OptativeSingular κληρουχησοίμην κληρουχήσοιο κληρουχήσοιτο
Dual κληρουχήσοισθον κληρουχησοίσθην
Plural κληρουχησοίμεθα κληρουχήσοισθε κληρουχήσοιντο
Infinitive κληρουχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κληρουχησομενος κληρουχησομενου κληρουχησομενη κληρουχησομενης κληρουχησομενον κληρουχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκληροῦχουν ἐκληροῦχεις ἐκληροῦχειν*
Dual ἐκληρούχειτον ἐκληρουχεῖτην
Plural ἐκληρούχουμεν ἐκληρούχειτε ἐκληροῦχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκληρουχοῦμην ἐκληρούχου ἐκληρούχειτο
Dual ἐκληρούχεισθον ἐκληρουχεῖσθην
Plural ἐκληρουχοῦμεθα ἐκληρούχεισθε ἐκληρούχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἕρνικασ μὲν γὰρ καὶ Λατίνουσ, οἷσ νεωστὶ δεδώκαμεν τὴν ἰσοπολιτείαν, οὐδ’ αὐτὸσ οἶμαι δεῖν κληρουχεῖν τὰ ἡμέτερα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 74 2:1)
  • τὸ δὲ τελευταῖον πάσασ τὰσ νήσουσ εἰσ εἴκοσι ἔτη διελόμενοι πάλιν κληρουχοῦσιν, ὅταν ὁ χρόνοσ οὗτοσ διέλθῃ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 9 5:2)

Synonyms

  1. to obtain by allotment

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION