뜻

1. to obtain by allotment, to have allotted to one

예문

• ἀνθ’ ὧν τιμωρούμενοσ αὐτοὺσ ὁ Ῥωμύλοσ, ἐπειδὴ τὸ δεύτερον ἐκράτησε τῆσ πόλεωσ, τοὺσ μὲν αἰτίουσ τῆσ ἀποστάσεωσ ἀπέκτεινε, τοῖσ δὲ στρατιώταισ διαρπάσαι τὴν πόλιν ἐφῆκε, τῆσ τε χώρασ τὴν ἡμίσειαν ἀποτεμόμενοσ ἔξω τῆσ πρότερον τοῖσ κληρούχοισ δοθείσησ καὶ φρουρὰν ἀξιόχρεων καταλιπών, ὡσ μηδὲν ἔτι παρακινῆσαι τοὺσ ἔνδον, ἀπῆγε τὴν δύναμιν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 54 3:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 54 3:1)

• οὗτοι καταστάντεσ ἐπὶ τὴν βουλὴν ἠξίουν τὴν Οὐολούσκων τῶν καλουμένων Ἐχετρανῶν χώραν, ἣν ἀφελόμενοι τοὺσ Ἐχετρανοὺσ Ῥωμαῖοι κληρούχοισ εἰσ φυλακὴν τοῦ ἔθνουσ ἐκπεμφθεῖσι διένειμαν, ἀποδιδόναι σφίσι καὶ τὴν φρουρὰν ἀπαγαγεῖν ἐξ αὐτῆσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 32 2:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 32 2:1)

• ὁδεύων δ’ ὅμωσ ἐσ τὸ Βρεντέσιον αὐτὸσ μεθ’ ἑτέρου στρατοῦ, τοῖσ κληρούχοισ αὖθισ ἐνετύγχανε καὶ μετεδίδασκε καὶ τοὺσ ὑφ’ ἑαυτοῦ συνῳκισμένουσ ἦγεν, αἰδουμένουσ καὶ γνώμην ἐν ἀπορρήτῳ ποιουμένουσ Ἀντώνιον καὶ Καίσαρα συναλλάσσειν, εἰ δ’ ὁ Ἀντώνιοσ ἀπειθῶν πολεμοίη, Καίσαρι ἀμύνειν. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 6 8:5)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 6 8:5)

유사 형태

• κληρουχίας (53)
• κληρούχους (23)
• κληρούχων (12)
• κληρουχίαν (11)
• κληροῦχοι (6)
• κληρουχιῶν (5)
• κληρουχίᾳ (4)
• κληρούχοις (3)
• κληροῦχον (3)
• κληρουχία (2)
• κληρουχήματα (2)
• κληρουχήσειν (1)
• κληρουχικὸς (1)
• κληρούχου (1)
• κληρουχεῖν (1)
• κληρουχοῦσιν (1)
• κληρουχῆσαι (1)
• κληρουχικήν (1)
• κληροῦχος (1)
• κληροῦχε (1)
• κληρουχίαις (1)
• κληροῦχοί (1)
• κληρουχικῶν (1)
• κληρουχίᾳ] (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.