Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κληρονομέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κληρονομέω κληρονομήσω

Structure: κληρονομέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: klhrono/mos

Sense

  1. to receive a share of an inheritance, to inherit a portion, to inherit
  2. to be an inheritor or heir, of, to succeed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κληρονομῶ κληρονομεῖς κληρονομεῖ
Dual κληρονομεῖτον κληρονομεῖτον
Plural κληρονομοῦμεν κληρονομεῖτε κληρονομοῦσιν*
SubjunctiveSingular κληρονομῶ κληρονομῇς κληρονομῇ
Dual κληρονομῆτον κληρονομῆτον
Plural κληρονομῶμεν κληρονομῆτε κληρονομῶσιν*
OptativeSingular κληρονομοῖμι κληρονομοῖς κληρονομοῖ
Dual κληρονομοῖτον κληρονομοίτην
Plural κληρονομοῖμεν κληρονομοῖτε κληρονομοῖεν
ImperativeSingular κληρονόμει κληρονομείτω
Dual κληρονομεῖτον κληρονομείτων
Plural κληρονομεῖτε κληρονομούντων, κληρονομείτωσαν
Infinitive κληρονομεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
κληρονομων κληρονομουντος κληρονομουσα κληρονομουσης κληρονομουν κληρονομουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κληρονομοῦμαι κληρονομεῖ, κληρονομῇ κληρονομεῖται
Dual κληρονομεῖσθον κληρονομεῖσθον
Plural κληρονομούμεθα κληρονομεῖσθε κληρονομοῦνται
SubjunctiveSingular κληρονομῶμαι κληρονομῇ κληρονομῆται
Dual κληρονομῆσθον κληρονομῆσθον
Plural κληρονομώμεθα κληρονομῆσθε κληρονομῶνται
OptativeSingular κληρονομοίμην κληρονομοῖο κληρονομοῖτο
Dual κληρονομοῖσθον κληρονομοίσθην
Plural κληρονομοίμεθα κληρονομοῖσθε κληρονομοῖντο
ImperativeSingular κληρονομοῦ κληρονομείσθω
Dual κληρονομεῖσθον κληρονομείσθων
Plural κληρονομεῖσθε κληρονομείσθων, κληρονομείσθωσαν
Infinitive κληρονομεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κληρονομουμενος κληρονομουμενου κληρονομουμενη κληρονομουμενης κληρονομουμενον κληρονομουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κληρονομήσω κληρονομήσεις κληρονομήσει
Dual κληρονομήσετον κληρονομήσετον
Plural κληρονομήσομεν κληρονομήσετε κληρονομήσουσιν*
OptativeSingular κληρονομήσοιμι κληρονομήσοις κληρονομήσοι
Dual κληρονομήσοιτον κληρονομησοίτην
Plural κληρονομήσοιμεν κληρονομήσοιτε κληρονομήσοιεν
Infinitive κληρονομήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κληρονομησων κληρονομησοντος κληρονομησουσα κληρονομησουσης κληρονομησον κληρονομησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κληρονομήσομαι κληρονομήσει, κληρονομήσῃ κληρονομήσεται
Dual κληρονομήσεσθον κληρονομήσεσθον
Plural κληρονομησόμεθα κληρονομήσεσθε κληρονομήσονται
OptativeSingular κληρονομησοίμην κληρονομήσοιο κληρονομήσοιτο
Dual κληρονομήσοισθον κληρονομησοίσθην
Plural κληρονομησοίμεθα κληρονομήσοισθε κληρονομήσοιντο
Infinitive κληρονομήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κληρονομησομενος κληρονομησομενου κληρονομησομενη κληρονομησομενης κληρονομησομενον κληρονομησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκληρονόμουν ἐκληρονόμεις ἐκληρονόμειν*
Dual ἐκληρονομεῖτον ἐκληρονομείτην
Plural ἐκληρονομοῦμεν ἐκληρονομεῖτε ἐκληρονόμουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκληρονομούμην ἐκληρονομοῦ ἐκληρονομεῖτο
Dual ἐκληρονομεῖσθον ἐκληρονομείσθην
Plural ἐκληρονομούμεθα ἐκληρονομεῖσθε ἐκληρονομοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσεν Ἰεζάβελ, καὶ εἶπε πρὸσ Ἀχαάβ. ἀνάστα, κληρονόμει τὸν ἀμπελῶνα Ναβουθαὶ τοῦ Ἰεζραηλίτου, ὃσ οὐκ ἔδωκέ σοι ἀργυρίου, ὅτι οὐκ ἔστι Ναβουθαὶ ζῶν, ὅτι τέθνηκε. (Septuagint, Liber I Regum 20:15)
  • ὅθεν οὐκ ἐν τῇ κτήσει τῶν ἀγαθῶν ἀλλ’ ἐν τῇ χρήσει τὸ μέγ’ ἐστίν, ἐπεὶ καὶ νήπια βρέφη κληρονομεῖ βασιλείασ πατρῴασ καὶ ἀρχάσ, ὡσ Χάριλλοσ, ὃν Λυκοῦργοσ ἅμα τῷ σπαργάνῳ κομίσασ εἰσ τὸ φιδίτιον ἀνθ’ ἑαυτοῦ βασιλέα τῆσ Σπάρτησ ἀνηγόρευσε· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 5 1:1)
  • ὅθεν οὐκ ἐν τῇ κτήσει τῶν ἀγαθῶν ἀλλ’ ἐν τῇ χρήσει τὸ μέγ’ ἐστίν, ἐπεὶ καὶ νήπια βρέφη κληρονομεῖ βασιλείασ πατρῴασ καὶ ἀρχάσ, ὡσ Χάριλλοσ, ὃν Λυκοῦργοσ ἅμα τῷ σπαργάνῳ κομίσασ εἰσ τὸ φιδίτιον ἀνθ’ ἑαυτοῦ βασιλέα τῆσ Σπάρτησ ἀνηγόρευσε· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 51)
  • γνήσια γὰρ τάδε πάντα, μιῆσ ἅτε γαστρὸσ ἐόντα, καὶ τῶν ἀντιτύπων κληρονομεῖ πατάγων. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 352 3:1)
  • Τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύναται, οὐδὲ ἡ φθορὰ τὴν ἀφθαρσίαν κληρονομεῖ. (PROS KORINQIOUS A, chapter 8 261:1)

Synonyms

  1. to receive a share of an inheritance

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION