Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ νὴ Δί’ ἄν γε καὶ κατὰ τοὺσ αὐτοὺσ χρόνουσ [οἱο͂ν τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ] ἕτεροσ παραλαβὼν τὸ ἁρ́μα ἀναβαίνῃ, οὐκέτι τοῦ παντὸσ ὑπεύθυνοσ ὁ χρηστὸσ ἡνίοχοσ οὐδ’ ὁ ἔνδοξοσ, ἀλλ’ ἐὰν καθάπαξ πρὸσ αὐτὸν ἡ ἐπιμέλεια καταστῇ, οὕτω καὶ ταῦτα κρίνεται, τῶν δὲ ἑτέρου κακῶν οὐδεὶσ κληρονομεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 125:7)
κληρονομεῖ δὲ καὶ τοῦτον ἀδελφὸσ Ἀλέξανδροσ, ὑπὸ νόσου μὲν τελευτήσαντα, τὴν ἱερωσύνην δὲ κατασχόντα μετὰ βασιλείασ, καὶ γὰρ διάδημα πρῶτοσ περιέθετο ὁ Ιοὔδασ, ἐνιαυτὸν ἕνα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 297:1)
Τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύναται, οὐδὲ ἡ φθορὰ τὴν ἀφθαρσίαν κληρονομεῖ.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 8 261:1)
ὅθεν οὐκ ἐν τῇ κτήσει τῶν ἀγαθῶν ἀλλ’ ἐν τῇ χρήσει τὸ μέγ’ ἐστίν, ἐπεὶ καὶ νήπια βρέφη κληρονομεῖ βασιλείασ πατρῴασ καὶ ἀρχάσ, ὡσ Χάριλλοσ, ὃν Λυκοῦργοσ ἅμα τῷ σπαργάνῳ κομίσασ εἰσ τὸ φιδίτιον ἀνθ’ ἑαυτοῦ βασιλέα τῆσ Σπάρτησ ἀνηγόρευσε·
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 51)
ὅθεν οὐκ ἐν τῇ κτήσει τῶν ἀγαθῶν ἀλλ’ ἐν τῇ χρήσει τὸ μέγ’ ἐστίν, ἐπεὶ καὶ νήπια βρέφη κληρονομεῖ βασιλείασ πατρῴασ καὶ ἀρχάσ, ὡσ Χάριλλοσ, ὃν Λυκοῦργοσ ἅμα τῷ σπαργάνῳ κομίσασ εἰσ τὸ φιδίτιον ἀνθ’ ἑαυτοῦ βασιλέα τῆσ Σπάρτησ ἀνηγόρευσε·
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 5 1:1)
καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσεν Ἰεζάβελ, καὶ εἶπε πρὸσ Ἀχαάβ. ἀνάστα, κληρονόμει τὸν ἀμπελῶνα Ναβουθαὶ τοῦ Ἰεζραηλίτου, ὃσ οὐκ ἔδωκέ σοι ἀργυρίου, ὅτι οὐκ ἔστι Ναβουθαὶ ζῶν, ὅτι τέθνηκε.
(70인역 성경, 열왕기 상권 20:15)
γνήσια γὰρ τάδε πάντα, μιῆσ ἅτε γαστρὸσ ἐόντα, καὶ τῶν ἀντιτύπων κληρονομεῖ πατάγων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 352 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION