Ancient Greek-English Dictionary Language

κιγκλίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κιγκλίζω

Structure: κιγκλίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ki/gklos

Sense

  1. to wag the tail, to change constantly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κιγκλίζω κιγκλίζεις κιγκλίζει
Dual κιγκλίζετον κιγκλίζετον
Plural κιγκλίζομεν κιγκλίζετε κιγκλίζουσιν*
SubjunctiveSingular κιγκλίζω κιγκλίζῃς κιγκλίζῃ
Dual κιγκλίζητον κιγκλίζητον
Plural κιγκλίζωμεν κιγκλίζητε κιγκλίζωσιν*
OptativeSingular κιγκλίζοιμι κιγκλίζοις κιγκλίζοι
Dual κιγκλίζοιτον κιγκλιζοίτην
Plural κιγκλίζοιμεν κιγκλίζοιτε κιγκλίζοιεν
ImperativeSingular κίγκλιζε κιγκλιζέτω
Dual κιγκλίζετον κιγκλιζέτων
Plural κιγκλίζετε κιγκλιζόντων, κιγκλιζέτωσαν
Infinitive κιγκλίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κιγκλιζων κιγκλιζοντος κιγκλιζουσα κιγκλιζουσης κιγκλιζον κιγκλιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κιγκλίζομαι κιγκλίζει, κιγκλίζῃ κιγκλίζεται
Dual κιγκλίζεσθον κιγκλίζεσθον
Plural κιγκλιζόμεθα κιγκλίζεσθε κιγκλίζονται
SubjunctiveSingular κιγκλίζωμαι κιγκλίζῃ κιγκλίζηται
Dual κιγκλίζησθον κιγκλίζησθον
Plural κιγκλιζώμεθα κιγκλίζησθε κιγκλίζωνται
OptativeSingular κιγκλιζοίμην κιγκλίζοιο κιγκλίζοιτο
Dual κιγκλίζοισθον κιγκλιζοίσθην
Plural κιγκλιζοίμεθα κιγκλίζοισθε κιγκλίζοιντο
ImperativeSingular κιγκλίζου κιγκλιζέσθω
Dual κιγκλίζεσθον κιγκλιζέσθων
Plural κιγκλίζεσθε κιγκλιζέσθων, κιγκλιζέσθωσαν
Infinitive κιγκλίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κιγκλιζομενος κιγκλιζομενου κιγκλιζομενη κιγκλιζομενης κιγκλιζομενον κιγκλιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to wag the tail

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION