καρύκειον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
καρύκειον
καρύκειου
Structure:
καρυκει
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁ δὲ Φούλβιοσ, ὡσ ἐγένοντο πάντεσ ἀθρόοι, πεισθεὶσ ὑπὸ τοῦ Γαϊού πέμπει τῶν υἱῶν τὸν νεώτερον ἔχοντα κηρύκειον εἴσ ἀγοράν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 16 1:1)
- "μεθ’ οὓσ Σιληνοὶ δύο ἐν πορφυραῖσ χλαμύσι καὶ κρηπῖσι λευκαῖσ, εἶχε δ’ αὐτῶν ὁ μὲν πέτασον καὶ κηρύκειον χρυσοῦν, ὁ δὲ σάλπιγγα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:107)
- "ἀνέβλυζον δὲ ἐξ αὐτοῦ καὶ κρουνοὶ δύο, ὁ μὲν γάλακτοσ, ὁ δὲ οἴνου, πᾶσαι δ’ αἱ περὶ αὐτὸν Νύμφαι στεφάνουσ εἶχον χρυσοῦσ, ὁ δὲ Ἑρμῆσ καὶ κηρύκειον χρυσοῦν, ἐσθῆτασ δὲ πολυτελεῖσ, ἐπὶ δὲ ἄλλησ τετρακύκλου, ἣ περιεῖχε τὴν ἐξ Ἰνδῶν κάθοδον Διονύσου, Διόνυσοσ ἦν δωδεκάπηχυσ ἐπ’ ἐλέφαντοσ κατακείμενοσ, ἠμφιεσμένοσ πορφυρίδα καὶ στέφανον κισσοῦ καὶ ἀμπέλου χρυσοῦν ἔχων εἶχε δ’ ἐν ταῖσ χερσὶ θυρσόλογχον χρυσοῦν, ὑπεδέδετο δ’ ἐμβάδασ χρυσορραφεῖσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 313)
- "παρῆλθαν δὲ καὶ φοίνικεσ ἐπίχρυσοι ὀκταπήχεισ ἑπτὰ καὶ κηρύκειον ἐπίχρυσον πηχῶν τεσσαράκοντα πέντε καὶ κεραυνὸσ ἐπίχρυσοσ πηχῶν τεσσαράκοντα ναόσ τε ἐπίχρυσοσ, οὗ ἡ περίμετροσ πηχῶν μ’· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 3:9)
- τὰ μὲν ἄλλα σχεδὸν καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν χλαμύδα τε πορφυρᾶν καὶ χιτῶνα μεσόλευκον καὶ τὴν καυσίαν ἔχουσαν τὸ διάδημα τὸ βασιλικόν, ἐν δὲ τῇ συνουσίᾳ τά τε πέδιλα καὶ τὸν πέτασον ἐπὶ τῇ κεφαλῇ καὶ τὸ κηρύκειον ἐν τῇ χειρί, πολλάκισ δὲ καὶ λεοντῆν καὶ ῥόπαλον ὥσπερ ὁ Ἡρακλῆσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 53 2:2)