Sense

1. a planting with inhabitants, foundation of a state, colonisation

Examples

• δευτέρων δὲ εὐφημιῶν Θησεύσ τε ἀρχηγέτησ καὶ Σμύρνα ὄνομα τῇ πόλει ταύτῃ, καὶ γένοσ Ἀττικὸν, καὶ Ιὤνων ὕστερον ὡσ εἰσ οἰκείαν εἴσοδοσ, καὶ τρίτη δὴ θέσισ καὶ κατοίκισισ τὸν Ἀλέξανδρον, οὗ δύο ταῦτα κάλλιστα καὶ μέγιστα μνημεῖα, ἥδε τε ἡ πόλισ καὶ ἡ τοῦ Νείλου πρόσοικοσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:7)
• πῇ δή ποτε οὖν, ὦ ἄριστοι, κακῶσ οὕτωσ αὐτοῖσ ἐχώρησεν ἡ κατοίκισίσ τε καὶ νομοθεσία; (Plato, Laws, book 3 52:3)

Similar forms

• κατοικίσαι (16)
• κατοικίσας (6)
• κατοικίσεων (5)
• κατοίκισιν (5)
• κατοικίσεως (4)
• κατοίκισε (4)
• κατοικίσαντες (4)
• κατοικισθῆναι (4)
• κατοικισμὸν (3)
• κατοικισμὸς (3)
• κατοικίσειεν (3)
• κατοικισμόν (3)
• κατοικίσεις (2)
• κατοικίσαντος (2)
• κατοικίσαντα (2)
• κατοικισθεῖσι (2)
• κατοίκισαν (1)
• κατοικίσειαν (1)
• κατοίκισις (1)
• κατοικισθεῖσα (1)
• κατοικισμοῦ (1)
• κατοικισθῶσι (1)
• κατοικίσαντας (1)
• κατοικισθῇ (1)
• κατοίκισίς (1)
• κατοίκισον (1)
• κατοικίσω (1)
• κατοικίσθησαν (1)
• κατοικισάσαις (1)
• κατοικισμῶν (1)
• κατοικισθῶσιν (1)
• κατοικίσεσιν (1)
• κατοικισμός (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.