Sense

1. a planting with inhabitants, foundation of a state, colonisation

Examples

• ἐθεασάμεθα πρώτην τε καὶ δευτέραν καὶ τρίτην πόλιν, ἀλλήλων, ὡσ οἰόμεθα, ταῖσ κατοικίσεσιν ἐχομένασ ἐν χρόνου τινὸσ μήκεσιν ἀπλέτοισ, νῦν δὲ δὴ τετάρτη τισ ἡμῖν αὕτη πόλισ, εἰ δὲ βούλεσθε, ἔθνοσ ἥκει κατοικιζόμενόν τέ ποτε καὶ νῦν κατῳκισμένον. (Plato, Laws, book 3 42:2)

Similar forms

• κατοικίσαι (16)
• κατοικίσας (6)
• κατοικίσεων (5)
• κατοίκισιν (5)
• κατοικίσεως (4)
• κατοίκισε (4)
• κατοικίσαντες (4)
• κατοικισθῆναι (4)
• κατοικισμὸν (3)
• κατοικισμὸς (3)
• κατοικίσειεν (3)
• κατοικισμόν (3)
• κατοικίσεις (2)
• κατοικίσαντος (2)
• κατοικίσαντα (2)
• κατοικισθεῖσι (2)
• κατοίκισαν (1)
• κατοικίσειαν (1)
• κατοίκισις (1)
• κατοικισθεῖσα (1)
• κατοικισμοῦ (1)
• κατοικισθῶσι (1)
• κατοικίσαντας (1)
• κατοικισθῇ (1)
• κατοίκισίς (1)
• κατοίκισον (1)
• κατοικίσω (1)
• κατοικίσθησαν (1)
• κατοικισάσαις (1)
• κατοικισμῶν (1)
• κατοικισθῶσιν (1)
• κατοικίσεσιν (1)
• κατοικισμός (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.