Sense

1. to form a counter-party in the state
2. to be factiously opposed or overpowered

Examples

• καὶ δημαγωγίασ ἀρχὴν τοὔνομα Καίσαροσ θέμενοσ ἑαυτῷ καὶ διανέμων τὸ καταλειφθὲν ἀργύριον τοῖσ πολίταισ Ἀντώνιόν τε κατεστασίαζε καὶ χρήματα διαδιδοὺσ συνίστη καὶ συνῆγε πολλοὺσ τῶν ὑπὸ Καίσαροσ ἐστρατευμένω. (Plutarch, Brutus, chapter 22 2:3)
• πᾶσι μὲν οὖν προσέκρουε τοῖσ ἀριστοκρατικοῖσ, μάλιστα δὲ ὀρρωδῶν τὸν Μέτελλον ἠχαριστημένον ὑπ’ αὐτοῦ καὶ φύσει δι’ ἀρετὴν ἀληθῆ] πολεμοῦντα τοῖσ οὐ κατὰ τὸ βέλτιστον ὑποδυομένοισ τὰ πλήθη καὶ πρὸσ ἡδονὴν δημαγωγοῦσιν, ἐπεβούλευε τῆσ πόλεωσ ἐκβαλεῖν τὸν ἄνδρα, καὶ πρὸσ τοῦτο Γλαυκίαν καὶ Σατορνῖνον, ἀνθρώπουσ θρασυτάτουσ καὶ πλῆθοσ ἄπορον καὶ θορυβοποιὸν ὑπ’ αὑτοῖσ ἔχοντασ, σἰκειωσάμενοσ εἰσέφερε νόμουσ δι’ αὐτῶν καὶ τὸ στρατιωτικὸν ἐπάρασ κατεμίγνυε ταῖσ ἐκκλησίαισ καὶ κατεστασίαζε τὸν Μέτελλον. (Plutarch, Caius Marius, chapter 28 4:1)
• ἐπιχειρῶν οὖν βιάζεσθαι κατεδημαγωγεῖτο καὶ κατεστασιάζετο. (Plutarch, chapter 35 3:1)
• ἀκηκόει γάρ, ὡσ ἐπιθυμοίη μὲν εἰρήνησ ὁ δῆμοσ, καταστασιάζοιτο δ’ ὑπό τινων πολεμεῖν βιαζομένων. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 534:3)

Similar forms

• καταστάσιας (2)
• καταστασιασθεὶς (2)
• καταστασιάσας (2)
• καταστασιασθείς (1)
• καταστασιάσασαν (1)
• καταστασιάζοιτο (1)
• καταστασιάζεται (1)
• καταστασιάσασι (1)
• καταστασιάσαι (1)
• καταστασιάζων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.