Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαστασιάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαστασιάζω

Structure: δια (Prefix) + στασιάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to form into separate factions

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαστασιάζω διαστασιάζεις διαστασιάζει
Dual διαστασιάζετον διαστασιάζετον
Plural διαστασιάζομεν διαστασιάζετε διαστασιάζουσιν*
SubjunctiveSingular διαστασιάζω διαστασιάζῃς διαστασιάζῃ
Dual διαστασιάζητον διαστασιάζητον
Plural διαστασιάζωμεν διαστασιάζητε διαστασιάζωσιν*
OptativeSingular διαστασιάζοιμι διαστασιάζοις διαστασιάζοι
Dual διαστασιάζοιτον διαστασιαζοίτην
Plural διαστασιάζοιμεν διαστασιάζοιτε διαστασιάζοιεν
ImperativeSingular διαστασίαζε διαστασιαζέτω
Dual διαστασιάζετον διαστασιαζέτων
Plural διαστασιάζετε διαστασιαζόντων, διαστασιαζέτωσαν
Infinitive διαστασιάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστασιαζων διαστασιαζοντος διαστασιαζουσα διαστασιαζουσης διαστασιαζον διαστασιαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαστασιάζομαι διαστασιάζει, διαστασιάζῃ διαστασιάζεται
Dual διαστασιάζεσθον διαστασιάζεσθον
Plural διαστασιαζόμεθα διαστασιάζεσθε διαστασιάζονται
SubjunctiveSingular διαστασιάζωμαι διαστασιάζῃ διαστασιάζηται
Dual διαστασιάζησθον διαστασιάζησθον
Plural διαστασιαζώμεθα διαστασιάζησθε διαστασιάζωνται
OptativeSingular διαστασιαζοίμην διαστασιάζοιο διαστασιάζοιτο
Dual διαστασιάζοισθον διαστασιαζοίσθην
Plural διαστασιαζοίμεθα διαστασιάζοισθε διαστασιάζοιντο
ImperativeSingular διαστασιάζου διαστασιαζέσθω
Dual διαστασιάζεσθον διαστασιαζέσθων
Plural διαστασιάζεσθε διαστασιαζέσθων, διαστασιαζέσθωσαν
Infinitive διαστασιάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστασιαζομενος διαστασιαζομενου διαστασιαζομενη διαστασιαζομενης διαστασιαζομενον διαστασιαζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεστασίαζον διεστασίαζες διεστασίαζεν*
Dual διεστασιάζετον διεστασιαζέτην
Plural διεστασιάζομεν διεστασιάζετε διεστασίαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεστασιαζόμην διεστασιάζου διεστασιάζετο
Dual διεστασιάζεσθον διεστασιαζέσθην
Plural διεστασιαζόμεθα διεστασιάζεσθε διεστασιάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἐπεὶ δὲ περὶ τὰσ Σωγανέασ ἐγενόμην, ἐπιστήσασ τὸ πλῆθοσ καὶ παραινέσει χρησάμενοσ περὶ τοῦ μὴ πρὸσ τὰσ ὀργὰσ καὶ ταῦτ’ ἐπ’ ἀνηκέστοισ τιμωρίαισ ὀξέωσ φέρεσθαι, κελεύω τοὺσ καθ’ ἡλικίαν ἤδη προβεβηκότασ καὶ πρώτουσ παρ’ αὐτοῖσ ἑκατὸν ἄνδρασ ὡσ πορευσομένουσ εἰσ τὴν Ιἑροσολυμιτῶν πόλιν εὐτρεπίζεσθαι, μέμψιν ποιησομένουσ ἐπὶ τοῦ δήμου τῶν τὴν χώραν διαστασιαζόντων. (Flavius Josephus, 318:1)
  • Ἀλκιβιάδησ καὶ Νικίασ μέγιστον ἐν τῇ πόλει δυνάμενοι διεστασίαζον. (Plutarch, , chapter 7 3:3)
  • ὁ δ’ οὐδὲν ἦν ἀφεθεὶσ ἀμείνων, ἀλλὰ σοβαρώτερον ἐδημαγώγει καὶ διεστασίαζε τὴν πόλιν. (Plutarch, Camillus, chapter 36 4:2)
  • ὀλίγοι δέ τινεσ ἐξ αὐτῶν οἱ πονη‐ ρότατοι λογοποιεῖν ἐτόλμων ἐν ταῖσ ἑξῆσ ἡμέραισ ὡσ ἀνηρπασμένου πρὸσ τῶν δυνατῶν τοῦ Μαιλίου καὶ διαστασιάζειν τὸν δῆμον ἐπεχείρουν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 4 1:2)
  • ἢ τί τὰ φίλτατα διαστασιάζομεν, σῶμα καὶ ψυχήν; (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 436:2)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION