Sense

1. to form a counter-party in the state
2. to be factiously opposed or overpowered

Examples

• καταμαθὼν δ’ ὑπὸ τῶν Λυσάνδρου φίλων καταστασιαζόμενοσ, οὐ μόνον ἀπροθύμωσ ὑπηρετούντων, ἀλλὰ καὶ διαθροούντων ἐν ταῖσ πόλεσιν ὅτι Λακεδαιμόνιοι μέγιστα παραπίπτοιεν ἐν τῷ διαλλάττειν τοὺσ ναυάρχουσ, πολλάκισ ἀνεπιτηδείων γιγνομένων καὶ ἄρτι συνιέντων τὰ ναυτικὰ καὶ ἀνθρώποισ ὡσ χρηστέον οὐ γιγνωσκόντων ἀπείρουσ θαλάττησ πέμποντεσ καὶ ἀγνῶτασ τοῖσ ἐκεῖ, κινδυνεύοιέν τι παθεῖν διὰ τοῦτο, ἐκ τούτου δὲ ὁ Καλλικρατίδασ συγκαλέσασ τοὺσ Λακεδαιμονίων ἐκεῖ παρόντασ ἔλεγεν αὐτοῖσ τοιάδε. (Xenophon, Hellenica, , chapter 6 5:1)
• ἠφανισμένου δὲ καὶ τούτου τοῦ πλήθουσ μάλιστα ὑπὸ τοῦ Εὐεργέτου τοῦ Φύσκωνοσ, καθ’ ὃν ἧκεν εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ὁ Πολύβιοσ καταστασιαζόμενοσ γὰρ ὁ Φύσκων πλεονάκισ τοῖσ στρατιώταισ ἐφίει τὰ πλήθη καὶ διέφθειρε, τοιούτων δή, φησίν, ὄντων τῶν ἐν τῇ πόλει λοιπὸν ἦν τῷ ὄντι τὸ τοῦ ποιητοῦ "Αἴγυπτόνδ’ ἰέναι δολιχὴν ὁδὸν ἀργαλέην τε. (Strabo, Geography, book 17, chapter 1 23:14)

Similar forms

• καταστάσιας (2)
• καταστασιασθεὶς (2)
• καταστασιάσας (2)
• καταστασιάσασαν (1)
• καταστασιάζοιτο (1)
• καταστασιάζεται (1)
• καταστασιάσασι (1)
• καταστασιάσαι (1)
• καταστασιάζων (1)
• καταστασιασθείς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.