Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατάσπεισις

Third declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: κατάσπεισις κατάσπεισεως

Structure: κατασπεισι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: from kataspe/ndw

Sense

  1. self-devotion

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative κατάσπεισις κατασπείσει κατασπείσεις
Genitive κατασπείσεως κατασπείσοιν κατασπείσεων
Dative κατασπείσει κατασπείσοιν κατασπείσεσιν*
Accusative κατάσπεισιν κατασπείσει κατασπείσεις
Vocative κατάσπεισι κατασπείσει κατασπείσεις

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "αἱ δὲ τῶν ἱερείων κατασπείσεισ τί βούλονται, καὶ τὸ μὴ θεμιστεύειν, ἐὰν μὴ τὸ ἱερεῖον ὅλον ἐξ ἄκρων σφυρῶν ὑπότρομον γένηται καὶ κραδανθῇ κατασπενδόμενον; (Plutarch, De defectu oraculorum, section 4610)
  • "οὐ γὰρ εἶναι ψυχῆσ κατὰ φύσιν ἐχούσησ τὸ πρὸσ τὴν κατάσπεισιν ἀπαθὲσ καὶ ἀκίνητον. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 498)
  • "θεοπρόπων γὰρ ἀπὸ ξένησ παραγενομένων, λέγεται τὰσ πρώτασ κατασπείσεισ ἀκίνητον ὑπομεῖναι καὶ ἀπαθὲσ τὸ ἱερεῖον· (Plutarch, De defectu oraculorum, section 512)
  • ἔθουσ δ’ ὄντοσ Ἰβηρικοῦ τοὺσ περὶ τὸν ἄρχοντα τεταγμένουσ συναποθνῄσκειν αὐτῷ πεσόντι, καὶ τοῦτο τῶν ἐκεῖ βαρβάρων κατάσπεισιν ὀνομαζόντων, τοῖσ μὲν ἄλλοισ ἡγεμόσιν ὀλίγοι τῶν ὑπασπιστῶν καὶ τῶν ἑταίρων, Σερτωρίῳ δὲ πολλαὶ μυριάδεσ ἀνθρώπων κατεσπεικότων ἑαυτοὺσ ἠκολούθουν. (Plutarch, Sertorius, chapter 14 4:1)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION