뜻

1. to throw into the sea, drown therein

예문

• ἐγώ εἰμι εἰρηνικὰ τῶν στηριγμάτων Ἰσραήλ, σὺ δὲ ζητεῖσ θανατῶσαι πόλιν καὶ μητρόπολιν ἐν Ἰσραήλ. ἱνατί καταποντίζεισ κληρονομίαν Κυρίου̣ (Septuagint, Liber II Samuelis 20:19)

  (70인역 성경, 사무엘기 하권 20:19)

• "συνεὶσ οὖν ὁ τύραννοσ, ὅτι κελεύει καταποντίζειν αὑτὸν ἢ κατορύττειν ὁ θεὸσ οἱ γὰρ ἔλαφοι κατορύττουσι καὶ ἀφανίζουσι κατὰ τῆσ γῆσ ὅταν ἐκπέσῃ τὸ κέρασ, ἐπέσχεν ὀλίγον χρόνον, εἶτα τῶν πραγμάτων παντάπασι μοχθηρῶν γενομένων, ἐξέπεσε. (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 1913)

  (플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 1913)

• τί οὖν ἄλλο δόξειεν ἂν ποιεῖν ἢ ταὐτὰ πράγματα καὶ δόγματα παρεγγράφειν αὐτόσ, ἑτέρων δὲ γραφόντων ἐξαλείφειν, Πλάτωνι μὲν ἐγκαλῶν ὅτι τοῦ κακῶσ ζῆν καὶ ἀμαθῶσ τὸ μὴ ζῆν ἀποδείκνυσι λυσιτελέστερον, Θεόγνιδι δὲ συμβουλεύων κατακρημνίζειν καὶ καταποντίζειν ἑαυτὸν ὑπὲρ τοῦ ἀποφυγεῖν τὴν κακίαν; (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 14 8:1)

  (플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 14 8:1)

• νόμου δὲ ὄντοσ καταποντίζειν κρίναντασ, ἐάν τι τῶν ἀψύχων ἐμπεσὸν ἀποκτείνῃ τινά, οἱ τοῦ τεθνεῶτοσ προσήκοντεσ αἱροῦσι δίκῃ τὸν ἀνδριάντα καὶ κατεπόντωσαν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 126:4)

  (디오, 크리소토모스, 연설, 126:4)

유사 형태

• καταποντίσαι (9)
• καταποντίζειν (3)
• καταποντίσας (2)
• καταποντιστὰς (2)
• καταποντιστῶν (2)
• καταποντισάτω (1)
• καταποντιστήν (1)
• καταποντιοῦσιν (1)
• καταποντισθῇ (1)
• καταποντισμὸν (1)
• καταποντιῶ (1)
• καταπόντισον (1)
• καταποντίζεις (1)
• καταποντίσῃ (1)
• καταποντισταῖς (1)
• καταποντισμοῦ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.