Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταποντίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταποντίζω καταποντίσω

Structure: κατα (Prefix) + ποντίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw into the sea, drown therein

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταποντίζω καταποντίζεις καταποντίζει
Dual καταποντίζετον καταποντίζετον
Plural καταποντίζομεν καταποντίζετε καταποντίζουσιν*
SubjunctiveSingular καταποντίζω καταποντίζῃς καταποντίζῃ
Dual καταποντίζητον καταποντίζητον
Plural καταποντίζωμεν καταποντίζητε καταποντίζωσιν*
OptativeSingular καταποντίζοιμι καταποντίζοις καταποντίζοι
Dual καταποντίζοιτον καταποντιζοίτην
Plural καταποντίζοιμεν καταποντίζοιτε καταποντίζοιεν
ImperativeSingular καταπόντιζε καταποντιζέτω
Dual καταποντίζετον καταποντιζέτων
Plural καταποντίζετε καταποντιζόντων, καταποντιζέτωσαν
Infinitive καταποντίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταποντιζων καταποντιζοντος καταποντιζουσα καταποντιζουσης καταποντιζον καταποντιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταποντίζομαι καταποντίζει, καταποντίζῃ καταποντίζεται
Dual καταποντίζεσθον καταποντίζεσθον
Plural καταποντιζόμεθα καταποντίζεσθε καταποντίζονται
SubjunctiveSingular καταποντίζωμαι καταποντίζῃ καταποντίζηται
Dual καταποντίζησθον καταποντίζησθον
Plural καταποντιζώμεθα καταποντίζησθε καταποντίζωνται
OptativeSingular καταποντιζοίμην καταποντίζοιο καταποντίζοιτο
Dual καταποντίζοισθον καταποντιζοίσθην
Plural καταποντιζοίμεθα καταποντίζοισθε καταποντίζοιντο
ImperativeSingular καταποντίζου καταποντιζέσθω
Dual καταποντίζεσθον καταποντιζέσθων
Plural καταποντίζεσθε καταποντιζέσθων, καταποντιζέσθωσαν
Infinitive καταποντίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταποντιζομενος καταποντιζομενου καταποντιζομενη καταποντιζομενης καταποντιζομενον καταποντιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταποντίσω καταποντίσεις καταποντίσει
Dual καταποντίσετον καταποντίσετον
Plural καταποντίσομεν καταποντίσετε καταποντίσουσιν*
OptativeSingular καταποντίσοιμι καταποντίσοις καταποντίσοι
Dual καταποντίσοιτον καταποντισοίτην
Plural καταποντίσοιμεν καταποντίσοιτε καταποντίσοιεν
Infinitive καταποντίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταποντισων καταποντισοντος καταποντισουσα καταποντισουσης καταποντισον καταποντισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταποντίσομαι καταποντίσει, καταποντίσῃ καταποντίσεται
Dual καταποντίσεσθον καταποντίσεσθον
Plural καταποντισόμεθα καταποντίσεσθε καταποντίσονται
OptativeSingular καταποντισοίμην καταποντίσοιο καταποντίσοιτο
Dual καταποντίσοισθον καταποντισοίσθην
Plural καταποντισοίμεθα καταποντίσοισθε καταποντίσοιντο
Infinitive καταποντίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταποντισομενος καταποντισομενου καταποντισομενη καταποντισομενης καταποντισομενον καταποντισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεπόντιζον κατεπόντιζες κατεπόντιζεν*
Dual κατεποντίζετον κατεποντιζέτην
Plural κατεποντίζομεν κατεποντίζετε κατεπόντιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεποντιζόμην κατεποντίζου κατεποντίζετο
Dual κατεποντίζεσθον κατεποντιζέσθην
Plural κατεποντιζόμεθα κατεποντίζεσθε κατεποντίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ παραυτίκα τούτοισ μὲν ἡτοίμαζον δύο τριήρεισ παραπόμπουσ, πρὸσ δὲ τὸν ναύαρχον Ἀσδρούβαν διεπέμψαντο παρακαλοῦντεσ ἑτοιμάσαι πλοῖα μὴ μακρὰν τῆσ τῶν Ῥωμαίων παρεμβολῆσ, ἵν’ ἐπειδὰν αἱ παραπέμπουσαι νῆεσ ἀπολίπωσι τοὺσ Ῥωμαίουσ, ἐπαναχθέντα ταῦτα καταποντίσῃ τοὺσ πρεσβευτάσ. (Polybius, Histories, book 15, chapter 2 6:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION