Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταποντιστής

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: καταποντιστής καταποντιστές

Structure: καταποντιστη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: from kataponti/zw

Sense

  1. one who throws into the sea

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative καταποντιστής καταπόντιστες
Genitive καταποντιστούς καταποντίστους
Dative καταποντιστεί καταποντίστει
Accusative καταποντιστή καταπόντιστες
Vocative καταποντιστές καταπόντιστες
DualN/A/V καταποντιστεί καταποντίστει
G/D καταποντιστοίν καταποντίστοιν
PluralNominative καταποντιστείς καταποντίστη
Genitive καταποντιστών καταποντίστων
Dative καταποντιστέσιν* καταποντίστεσιν*
Accusative καταποντιστείς καταποντίστη
Vocative καταποντιστείς καταποντίστη
Positive Comparative Superlative
Adjective καταποντιστής καταποντιστούς καταποντιστέστερος καταποντιστεστέρου καταποντιστέστατος καταποντιστεστάτου
Adverb καταποντιστέως καταποντιστέστερον καταποντιστέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. one who throws into the sea

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION