Sense

1. to trample down, trample under foot, to trample down, have, trampled down)

Examples

• καὶ ἐποίησε δύναμιν καὶ ἐπάταξε τὸν Ἀμαλὴκ καὶ ἐξείλατο τὸν Ἰσραὴλ ἐκ χειρὸσ τῶν καταπατούντων αὐτόν. (Septuagint, Liber I Samuelis 14:48)
• τὴν ὀργήν μου εἰσ ἔθνοσ ἄνομον ἀποστελῶ καὶ τῷ ἐμῷ λαῷ συντάξω ποιῆσαι σκῦλα καὶ προνομὴν καὶ καταπατεῖν τὰσ πόλεισ καὶ θεῖναι αὐτὰσ εἰσ κονιορτόν. (Septuagint, Liber Isaiae 10:6)
• ἀνάβαινε οὖν καὶ τὸν τένοντα τοῦ ἀλιτηρίου καταπάτει· (Lucian, Cataplus, (no name) 19:3)
• πρὸ πάντων δὲ ἐκεῖνο μέμνησό μοι, μὴ μιμεῖσθαι τῶν ὀλίγον πρὸ ἡμῶν γενομένων σοφιστῶν τὰ φαυλότατα μηδὲ περιεσθίειν ἐκεῖνα ὥσπερ νῦν, ἀλλὰ τὰ μὲν τοιαῦτα καταπατεῖν, ζηλοῦν δὲ τὰ ἀρχαῖα τῶν παραδειγμάτων. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 23:2)
• αἱ δ’ ἔλαφοι τὰσ κύνασ ὑπὲρ αὐτῶν ἀμυνόμεναι καταπατοῦσιν, ὥστ’ οὐκ εὐάλωτοί εἰσιν, ἐὰν μὴ προσμείξασ τισ εὐθὺσ διασκεδάσῃ αὐτὰσ ἀπ’ ἀλλήλων, ὥστε μονωθῆναί τινα αὐτῶν. (Xenophon, Minor Works, , chapter 9 10:1)

Similar forms

• καταπάτημα (7)
• καταπατήσας (4)
• καταπατήσει (4)
• καταπατῆσαι (4)
• καταπατῶν (3)
• καταπατεῖν (3)
• καταπατήσῃ (3)
• καταπατηθῆναι (3)
• καταπατήματος (2)
• καταπατοῦσαι (2)
• καταπάτει (1)
• καταπατῆσαί (1)
• καταπατήσετε (1)
• καταπατοῦσι (1)
• καταπατήσειαν (1)
• καταπατήσωσιν (1)
• καταπατεῖται (1)
• καταπάτησιν (1)
• καταπατήσαι (1)
• καταπατήσεις (1)
• καταπατήσω (1)
• καταπατοῦσιν (1)
• καταπατήσειν (1)
• καταπατοῦντα (1)
• καταπατεῖτε (1)
• καταπατήσατε (1)
• καταπατήσουσί (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.