Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακάμπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατακάμπτω κατακάμψω

Structure: κατα (Prefix) + κάμπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bend down, to bend down, overthrow, to be bent

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακάμπτω κατακάμπτεις κατακάμπτει
Dual κατακάμπτετον κατακάμπτετον
Plural κατακάμπτομεν κατακάμπτετε κατακάμπτουσιν*
SubjunctiveSingular κατακάμπτω κατακάμπτῃς κατακάμπτῃ
Dual κατακάμπτητον κατακάμπτητον
Plural κατακάμπτωμεν κατακάμπτητε κατακάμπτωσιν*
OptativeSingular κατακάμπτοιμι κατακάμπτοις κατακάμπτοι
Dual κατακάμπτοιτον κατακαμπτοίτην
Plural κατακάμπτοιμεν κατακάμπτοιτε κατακάμπτοιεν
ImperativeSingular κατακάμπτε κατακαμπτέτω
Dual κατακάμπτετον κατακαμπτέτων
Plural κατακάμπτετε κατακαμπτόντων, κατακαμπτέτωσαν
Infinitive κατακάμπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακαμπτων κατακαμπτοντος κατακαμπτουσα κατακαμπτουσης κατακαμπτον κατακαμπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακάμπτομαι κατακάμπτει, κατακάμπτῃ κατακάμπτεται
Dual κατακάμπτεσθον κατακάμπτεσθον
Plural κατακαμπτόμεθα κατακάμπτεσθε κατακάμπτονται
SubjunctiveSingular κατακάμπτωμαι κατακάμπτῃ κατακάμπτηται
Dual κατακάμπτησθον κατακάμπτησθον
Plural κατακαμπτώμεθα κατακάμπτησθε κατακάμπτωνται
OptativeSingular κατακαμπτοίμην κατακάμπτοιο κατακάμπτοιτο
Dual κατακάμπτοισθον κατακαμπτοίσθην
Plural κατακαμπτοίμεθα κατακάμπτοισθε κατακάμπτοιντο
ImperativeSingular κατακάμπτου κατακαμπτέσθω
Dual κατακάμπτεσθον κατακαμπτέσθων
Plural κατακάμπτεσθε κατακαμπτέσθων, κατακαμπτέσθωσαν
Infinitive κατακάμπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακαμπτομενος κατακαμπτομενου κατακαμπτομενη κατακαμπτομενης κατακαμπτομενον κατακαμπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακάμψω κατακάμψεις κατακάμψει
Dual κατακάμψετον κατακάμψετον
Plural κατακάμψομεν κατακάμψετε κατακάμψουσιν*
OptativeSingular κατακάμψοιμι κατακάμψοις κατακάμψοι
Dual κατακάμψοιτον κατακαμψοίτην
Plural κατακάμψοιμεν κατακάμψοιτε κατακάμψοιεν
Infinitive κατακάμψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακαμψων κατακαμψοντος κατακαμψουσα κατακαμψουσης κατακαμψον κατακαμψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακάμψομαι κατακάμψει, κατακάμψῃ κατακάμψεται
Dual κατακάμψεσθον κατακάμψεσθον
Plural κατακαμψόμεθα κατακάμψεσθε κατακάμψονται
OptativeSingular κατακαμψοίμην κατακάμψοιο κατακάμψοιτο
Dual κατακάμψοισθον κατακαμψοίσθην
Plural κατακαμψοίμεθα κατακάμψοισθε κατακάμψοιντο
Infinitive κατακάμψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακαμψομενος κατακαμψομενου κατακαμψομενη κατακαμψομενης κατακαμψομενον κατακαμψομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to bend down

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION