Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταγοητεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταγοητεύω καταγοητεύσω

Structure: κατα (Prefix) + γοητεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to enchant, bewitch: to cheat or blind by trickery

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγοητεύω καταγοητεύεις καταγοητεύει
Dual καταγοητεύετον καταγοητεύετον
Plural καταγοητεύομεν καταγοητεύετε καταγοητεύουσιν*
SubjunctiveSingular καταγοητεύω καταγοητεύῃς καταγοητεύῃ
Dual καταγοητεύητον καταγοητεύητον
Plural καταγοητεύωμεν καταγοητεύητε καταγοητεύωσιν*
OptativeSingular καταγοητεύοιμι καταγοητεύοις καταγοητεύοι
Dual καταγοητεύοιτον καταγοητευοίτην
Plural καταγοητεύοιμεν καταγοητεύοιτε καταγοητεύοιεν
ImperativeSingular καταγοήτευε καταγοητευέτω
Dual καταγοητεύετον καταγοητευέτων
Plural καταγοητεύετε καταγοητευόντων, καταγοητευέτωσαν
Infinitive καταγοητεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγοητευων καταγοητευοντος καταγοητευουσα καταγοητευουσης καταγοητευον καταγοητευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγοητεύομαι καταγοητεύει, καταγοητεύῃ καταγοητεύεται
Dual καταγοητεύεσθον καταγοητεύεσθον
Plural καταγοητευόμεθα καταγοητεύεσθε καταγοητεύονται
SubjunctiveSingular καταγοητεύωμαι καταγοητεύῃ καταγοητεύηται
Dual καταγοητεύησθον καταγοητεύησθον
Plural καταγοητευώμεθα καταγοητεύησθε καταγοητεύωνται
OptativeSingular καταγοητευοίμην καταγοητεύοιο καταγοητεύοιτο
Dual καταγοητεύοισθον καταγοητευοίσθην
Plural καταγοητευοίμεθα καταγοητεύοισθε καταγοητεύοιντο
ImperativeSingular καταγοητεύου καταγοητευέσθω
Dual καταγοητεύεσθον καταγοητευέσθων
Plural καταγοητεύεσθε καταγοητευέσθων, καταγοητευέσθωσαν
Infinitive καταγοητεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγοητευομενος καταγοητευομενου καταγοητευομενη καταγοητευομενης καταγοητευομενον καταγοητευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγοητεύσω καταγοητεύσεις καταγοητεύσει
Dual καταγοητεύσετον καταγοητεύσετον
Plural καταγοητεύσομεν καταγοητεύσετε καταγοητεύσουσιν*
OptativeSingular καταγοητεύσοιμι καταγοητεύσοις καταγοητεύσοι
Dual καταγοητεύσοιτον καταγοητευσοίτην
Plural καταγοητεύσοιμεν καταγοητεύσοιτε καταγοητεύσοιεν
Infinitive καταγοητεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγοητευσων καταγοητευσοντος καταγοητευσουσα καταγοητευσουσης καταγοητευσον καταγοητευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγοητεύσομαι καταγοητεύσει, καταγοητεύσῃ καταγοητεύσεται
Dual καταγοητεύσεσθον καταγοητεύσεσθον
Plural καταγοητευσόμεθα καταγοητεύσεσθε καταγοητεύσονται
OptativeSingular καταγοητευσοίμην καταγοητεύσοιο καταγοητεύσοιτο
Dual καταγοητεύσοισθον καταγοητευσοίσθην
Plural καταγοητευσοίμεθα καταγοητεύσοισθε καταγοητεύσοιντο
Infinitive καταγοητεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγοητευσομενος καταγοητευσομενου καταγοητευσομενη καταγοητευσομενης καταγοητευσομενον καταγοητευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγοήτευον κατεγοήτευες κατεγοήτευεν*
Dual κατεγοητεύετον κατεγοητευέτην
Plural κατεγοητεύομεν κατεγοητεύετε κατεγοήτευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγοητευόμην κατεγοητεύου κατεγοητεύετο
Dual κατεγοητεύεσθον κατεγοητευέσθην
Plural κατεγοητευόμεθα κατεγοητεύεσθε κατεγοητεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εὐδοκιμῶν δὲ δημοσίᾳ καὶ θαυμαζόμενοσ οὐχ ἧττον ἰδίᾳ τοὺσ πολλοὺσ κατεδημαγώγει καὶ κατεγοήτευε τῇ διαίτῃ λακωνίζων, ὥσθ’ ὁρῶντασ ἐν χρῷ κουριῶντα καὶ ψυχρολουτοῦντα καὶ μάζῃ συνόντα καὶ ζωμῷ μέλανι χρώμενον ἀπιστεῖν καὶ διαπορεῖν, εἴ ποτε μάγειρον ἐπὶ τῆσ οἰκίασ οὗτοσ ἀνὴρ ἔσχεν ἢ προσέβλεψε μυρεψὸν ἢ Μιλησίασ ἠνέσχετο θιγεῖν χλανίδοσ. (Plutarch, , chapter 23 3:1)
  • καὶ τῶν μὲν ἄλλων ἀλκῇ κρατεῖν, ἀνθρώπων δὲ ἀπάτῃ, παραφαίνοντα τὰ στήθη καὶ τοὺσ μαστούσ, καὶ ἅμα προσβλέποντα καταγοητεύειν τε καὶ ἔρωτα ἐμβάλλειν δεινὸν τῆσ ὁμιλίασ· (Dio, Chrysostom, Orationes, 16:2)
  • καταμαθεῖν δὲ τοῦ Κύρου δοκοῦμεν ὡσ οὐ τούτῳ μόνῳ ἐνόμιζε χρῆναι τοὺσ ἄρχοντασ τῶν ἀρχομένων διαφέρειν, τῷ βελτίονασ αὐτῶν εἶναι, ἀλλὰ καὶ καταγοητεύειν ᾤετο χρῆναι αὐτούσ. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 1 47:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION