καταφυλαδόν
Adverb;
Transliteration:
Principal Part:
καταφυλαδόν
Sense
- in tribes, by clans
- τριχθὰ δὲ ᾤκηθεν καταφυλαδόν, ἠδὲ φίληθεν ἐκ Διόσ, ὅσ τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσει, καί σφιν θεσπέσιον πλοῦτον κατέχευε Κρονίων. (Homer, Iliad, Book 2 64:7)
- τριχθὰ δὲ ᾤκηθεν καταφυλαδὸν ἠδὲ φίληθεν ἐκ Διὸσ, ὅστε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσει. (Aristides, Aelius, Orationes, 13:6)
- εἶτά φησιν εἰσ Ῥόδον ἷξεν ἀλώμενοσ, τριχθὰ δὲ ᾤκηθεν καταφυλαδόν. (Strabo, Geography, Book 14, chapter 2 12:7)
- ἐοίκε δὲ καὶ ὁ ποιητὴσ μαρτυρεῖν τὴν ἐκ παλαιοῦ παροῦσαν τοῖσ Ῥοδίοισ εὐδαιμονίαν εὐθὺσ ἀπὸ τῆσ πρώτησ κτίσεωσ τῶν τριῶν πόλεων τριχθὰ δὲ ᾤκηθεν καταφυλαδόν, ἠδ’ ἐφίληθεν ἐκ Διόσ, ὅστε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσει, καί σφιν θεσπέσιον πλοῦτον κατέχευε Κρονίων. (Strabo, Geography, Book 14, chapter 2 20:7)