Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καρπίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καρπίζω καρπίσω

Structure: καρπίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: karpo/s

Sense

  1. to make fruitful, fertilise

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καρπίζω καρπίζεις καρπίζει
Dual καρπίζετον καρπίζετον
Plural καρπίζομεν καρπίζετε καρπίζουσιν*
SubjunctiveSingular καρπίζω καρπίζῃς καρπίζῃ
Dual καρπίζητον καρπίζητον
Plural καρπίζωμεν καρπίζητε καρπίζωσιν*
OptativeSingular καρπίζοιμι καρπίζοις καρπίζοι
Dual καρπίζοιτον καρπιζοίτην
Plural καρπίζοιμεν καρπίζοιτε καρπίζοιεν
ImperativeSingular κάρπιζε καρπιζέτω
Dual καρπίζετον καρπιζέτων
Plural καρπίζετε καρπιζόντων, καρπιζέτωσαν
Infinitive καρπίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καρπιζων καρπιζοντος καρπιζουσα καρπιζουσης καρπιζον καρπιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καρπίζομαι καρπίζει, καρπίζῃ καρπίζεται
Dual καρπίζεσθον καρπίζεσθον
Plural καρπιζόμεθα καρπίζεσθε καρπίζονται
SubjunctiveSingular καρπίζωμαι καρπίζῃ καρπίζηται
Dual καρπίζησθον καρπίζησθον
Plural καρπιζώμεθα καρπίζησθε καρπίζωνται
OptativeSingular καρπιζοίμην καρπίζοιο καρπίζοιτο
Dual καρπίζοισθον καρπιζοίσθην
Plural καρπιζοίμεθα καρπίζοισθε καρπίζοιντο
ImperativeSingular καρπίζου καρπιζέσθω
Dual καρπίζεσθον καρπιζέσθων
Plural καρπίζεσθε καρπιζέσθων, καρπιζέσθωσαν
Infinitive καρπίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καρπιζομενος καρπιζομενου καρπιζομενη καρπιζομενης καρπιζομενον καρπιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καρπίσω καρπίσεις καρπίσει
Dual καρπίσετον καρπίσετον
Plural καρπίσομεν καρπίσετε καρπίσουσιν*
OptativeSingular καρπίσοιμι καρπίσοις καρπίσοι
Dual καρπίσοιτον καρπισοίτην
Plural καρπίσοιμεν καρπίσοιτε καρπίσοιεν
Infinitive καρπίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καρπισων καρπισοντος καρπισουσα καρπισουσης καρπισον καρπισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καρπίσομαι καρπίσει, καρπίσῃ καρπίσεται
Dual καρπίσεσθον καρπίσεσθον
Plural καρπισόμεθα καρπίσεσθε καρπίσονται
OptativeSingular καρπισοίμην καρπίσοιο καρπίσοιτο
Dual καρπίσοισθον καρπισοίσθην
Plural καρπισοίμεθα καρπίσοισθε καρπίσοιντο
Infinitive καρπίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καρπισομενος καρπισομενου καρπισομενη καρπισομενης καρπισομενον καρπισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκάρπιζον ἐκάρπιζες ἐκάρπιζεν*
Dual ἐκαρπίζετον ἐκαρπιζέτην
Plural ἐκαρπίζομεν ἐκαρπίζετε ἐκάρπιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκαρπιζόμην ἐκαρπίζου ἐκαρπίζετο
Dual ἐκαρπίζεσθον ἐκαρπιζέσθην
Plural ἐκαρπιζόμεθα ἐκαρπίζεσθε ἐκαρπίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION